Aleksandra Klich (ur. 1968) ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na uczelni miała zajmować się literaturą przełomu XIX i XX wieku pod bacznym okiem prof. Marii Podrazy-Kwiatkowskiej, najwybitniejszej specjalistki od literatury Młodej Polski. Porzuciła jednak młodopolskie mistycyzmy, skomplikowaną młodopolską składnię i Kraków, wybierając dziennikarstwo, proste zdania i rodzinny Górny Śląsk.


Od 2000 roku była dziennikarką i redaktorką katowickiego dodatku „Gazety Wyborczej", od roku pracuje w warszawskiej redakcji, w gazecie „Świątecznej" sobotnio-niedzielnym dodatku do „GW". Do stolicy dojeżdża z Rybnika, jak twierdzi, najpiękniejszego miasta Górnego Śląska.


Pisze reportaże o przemianach społecznych i obyczajowych na Górnym Śląsku, tropi zagadki historii regionu, kreśli sylwetki Ślązaków oraz polskich biskupów i ... rozmawia z Kazimierzem Kutzem. Publikowała w „Świątecznej", „Dużym Formacie", „Wysokich Obcasach". Współpracuje też z „Tygodnikiem Powszechnym".


Laureatka Małego Feniksa, wyróżnienia wydawców katolickich, drugiej nagrody Silesia Press (za portret tłumacza Henryka Bereski, napisany wspólnie z Michałem Smolorzem) i wyróżnienia w konkursie „Oczy otwarte". W 2007 roku opublikowała „Bez mitów. Portrety ze Śląska", zbiór sylwetek wybitnych Ślązaków.