Edmund Burke
Edmund Burke (1729–1797) – angielski filozof i polityk, uchodzi za twórcę konserwatyzmu, krytyk rewolucji francuskiej.
Wydane w 1790 roku Rozważania o rewolucji we Francji Burke’a uznaje się za początek doktryny konserwatywnej, a zarazem koniec epoki oświecenia.
Burke był zwolennikiem ewolucyjnych zmian oraz szacunku dla dziedzictwa wcześniejszych pokoleń. Uważał, że niszczenie i budowanie świata od zera jest pozbawione sensu.
Według Burke’a człowiek jest istotą rozumną. Rozumowi nie można jednak bezwzględnie ufać, ponieważ człowiekiem targają liczne żądze i namiętności, które generowane są przez sprzeczne interesy.
Rewolucja jest u niego niedozwolonym zerwaniem ciągłości historycznej. Naród to dzieło wielu pokoleń: przeszłych, obecnych i przyszłych. Żadna generacja nie ma prawa podejmowania decyzji w imieniu pozostałych, a właśnie taką nieuprawnioną decyzją jest rewolucja.
Wydane w 1790 roku Rozważania o rewolucji we Francji Burke’a uznaje się za początek doktryny konserwatywnej, a zarazem koniec epoki oświecenia.
Burke był zwolennikiem ewolucyjnych zmian oraz szacunku dla dziedzictwa wcześniejszych pokoleń. Uważał, że niszczenie i budowanie świata od zera jest pozbawione sensu.
Według Burke’a człowiek jest istotą rozumną. Rozumowi nie można jednak bezwzględnie ufać, ponieważ człowiekiem targają liczne żądze i namiętności, które generowane są przez sprzeczne interesy.
Rewolucja jest u niego niedozwolonym zerwaniem ciągłości historycznej. Naród to dzieło wielu pokoleń: przeszłych, obecnych i przyszłych. Żadna generacja nie ma prawa podejmowania decyzji w imieniu pozostałych, a właśnie taką nieuprawnioną decyzją jest rewolucja.
