Kōbō Abe (1924–1993), japoński prozaik, dramaturg i autor scenariuszy.

Jest uznawany za czołowego reprezentanta japońskiego modernizmu powojennego. Jego twórczość niejednokrotnie nawiązuje do utworów Franza Kafki, a krytycy porównują ją także z teatrem absurdu i iberoamerykańskim realizmem magicznym.


Interesował się surrealizmem oraz fantastyką naukową. To jego dziełem jest pierwsza japońska powieść science-fiction (Czwarta epoka).


Na Zachodzie sławę przyniosła mu w 1962 roku powieść Kobieta z wydm, za którą został nagrodzony nagrodą Yomiuri.