Arystokratka walcząca
„Wspomnienia wojenne", to opowieść o niezwykłej kobiecie osadzona w niezwykłych czasach. Karolina Lanckorońska, pomimo możliwości opuszczenia Polski ogarniętej wojną i obserwowania rozgrywających się wydarzeń np. z neutralnej Szwajcarii, wolała zostać w kraju okupowanym przez najeźdźców, by podjąć z nimi walkę. Jej heroiczna i bezpardonowa postawa wobec zła zasługuje na uwagę. O takich postaciach w historii naszego kraju zapomnieć nie można.
Profesor Lanckorońska wykorzystując swoje wpływy i narażając życie, niosła pomoc najbardziej potrzebującym, prowadząc jednocześnie podziemną walkę z wrogiem - zarówno tym w mundurze żołnierza SS, jak i tym w mundurze czerwonoarmisty. W rezultacie swoich poczynań i nie załamywania się pod naciskiem obcych wpływów, została zesłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie na własne oczy mogła zobaczyć bestialstwo dziejące się w obozach i opowiedzieć światu o tzw. „króliczkach" - czyli więźniarkach poddawanych okrutnym ortopedycznym eksperymentom medycznym, w wyniku których zostawały kalekami na całe życie lub ponosiły śmierć w męczarniach. A co równie ważne, na uwagę zasługuje fakt, że będąc w więzieniu, za wszelką cenę pragnęła żyć wśród normalnych więźniarek i wszelkie przejawy nobilitowania jej osoby, z uwagi na jej pochodzenie i znaczące konotacje ze światem arystokracji europejskiej, bezwzględnie odrzucała. Jeśli zaś z czegoś korzystała, to robiła to zawsze dla dobra innych np. przemycając jedzenie, które otrzymywała w dużej ilości, dla pozostałych więźniów.
Wspomnienia Profesor Lanckorońskiej to opowieść o kobiecie wyjątkowej, której postawa jest zaprzeczeniem stereotypu zapatrzonego w siebie arystokraty. Gdyby takich postaci było w naszym kraju więcej, bylibyśmy niezwyciężeni.
Żałuję tylko, że Karolina Lanckorońska nie spisała swoich dziejów powojennych, bo z tego co wiadomo o jej dokonaniach, na pewno byłaby to równie ciekawa lektura. Bardzo polecam!
Recenzent: Agata Grochowska
Niezwykłe świadectwo odwagi i patriotyzmu. Doskonały portret kobiety silnej i imponującej swą bezkompromisową postawą wobec zła.
Karolina Lanckorońska (1898–2002) o swoich dramatycznych i heroicznych losach z okresu II wojny światowej opowiedziała we Wspomnieniach wojennych. Zaczynają się one z chwilą zajęcia Lwowa przez wojska radzieckie w 1939 roku, a kończą zwolnieniem z obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w kwietniu 1945. Pokazują niezwykłą osobowość autorki, jej temperament, zaradność, lwią odwagę i umiejętność działania w ekstremalnych sytuacjach.
Autorka była ostatnią przedstawicielką znakomitego rodu Lanckorońskich z Brzezia. Jako jedyna dziedziczka gromadzonej w XIX i XX wieku kolekcji w 1994 roku przekazała rodakom niezwykły dar – dzieła sztuki, których wartość artystyczna i historyczna nie ma sobie równej w Polsce.