Jeżynowa zima wiosną

A cóż to jest ta jeżynowa zima, spytacie? Otóż jest to zjawisko pogodowe, które następuje w maju, świat zasypuje śnieg i wiosną nastaje zima. I taka sytuacja miała miejsce w Seattle, pewnego majowego poranka, kiedy zawierucha zimowa unieruchomiła miasto. Claire, dziennikarka, wybierała się do pracy, jej męża już nie było w domu. Ostatnio w ich związku źle się działo, utrata dziecka rozdzieliła tę kochającą się parę. Każde z nich przeżywalo ból osobno...
Kiedy Claire z trudem dotarła do pracy, dostała zadanie od swego naczelnego - wydawałoby się banalne i niewiele znaczące. Miała napisać o aktualnej pogodzie, skomentować jeżynową zimę. Zupelnie jej to nie odpowiadało.... Jednak jako profesjonalistka zabrała się do dzieła. Skupiła się na tym samym zjawisku, które miało miejsce wiele lat wstecz. Wówczas podczas takiej zimowej zamieci wiosną zaginął mały, trzyletni chłopiec. Zniknął z mieszkania, kiedy jego mama była w pracy. Pomimo wytrwałości i determinacji kobiety, malca nie udało się znaleźć.
Historia wciągnęła młodą dziennikarke i postanowiła zrobić własne śledztwo w tej sprawie i na tej kanwie napisać artykuł. Sprawa okazała się bardzo trudna, ślady prowadziły w przeszłość i okazały się powiązane z rodziną jej męża. Czego się dowiedziała Claire i jaki to miało wpływ na jej dalsze życie? Tego musicie dowiedzieć się sami, czytając Jeżynową zimę :)

Mnie książka oczarowała. Jest bardzo ciekawie napisana, a losy dwóch, zupełnie obcych sobie kobiet , splatają się nierozerwalnie. Banalny temat odmienia życie Claire i przywraca ją światu i bliskim - znowu ma cel i widzi sens w życiu. Wzruszenie ściskało mnie za gardło podczas lektury "Jeżynowej zimy", a historia małego chłopca głęboko zapadła mi w pamięć.
Czekam na kolejne powieści Sarah Jio - nie ma sobie równych w tworzeniu opowieści, które zapadają w ludzkie serca.