Klimat swojego dzieciństwa

Lubię powieści w których odnajduję klimat swojego dzieciństwa, zaprawiony marzeniami młodości, oczekiwaniem na szczęście, tajemnicą. Taki klimat w którym czuję się bezpiecznie. Taki w którym mogę się wzruszyć, zamyślić i wrócić do tego co było.
Po Malownicze sięgnęłam, bo z opisu wynikało że znajdę tutaj to wszystko co lubię.
Magda jest tłumaczką języka francuskiego.
Poznajemy ją w momencie, kiedy uświadamia sobie, że jej romans z szefem firmy w której pracuje, już nie ma sensu. Że brakuje w nim miłości , a jej wysiłki mające na celu stworzenie Grzegorzowi miłego gniazdka z wiktem i opierunkiem pozostają nieodwzajemnione. Podejmuje jedyną słuszną decyzję, zrywa z Grzegorzem, przy okazji rezygnując z pracy.
Magda jest osobą zamożną. Dobrze zarabia, jej mieszkanie opłacają rodzice, a na koncie leży pewna, niemała sumka , która regularnie się powiększa. Nie musi się martwić skąd weźmie środki na utrzymanie.
Wskutek pewnych okoliczności, będąc w stanie niezupełnej trzeźwości, kupuje dom w odległym miasteczku, leżącym u podnóża Sudetów, które ma piękną nazwę - Malownicze.
Czy rzeczywiście miasteczko jest malownicze? Tego Magda nie wie, bo nie wie nawet dokładnie gdzie ono leży.
W końcu przyjeżdża do domu, który stał się niedawno jej własnością.

„Zawsze było jej żal opuszczonych budynków. Zdawało się, że stare mury wciąż marzą o minionych szczęśliwych dniach, wspominają czasy, gdy w ich wnętrzu tętniło życie. I teraz też odniosła wrażenie, że wraz z jej przybyciem w dom wstąpiła nadzieja na lepsze czasy."
I już od chwili przybycia Magdy do Malowniczego następuje cała seria wydarzeń, które nie pozwolą bohaterce pozostać bezczynną.
Losy Magdy splatają się z losami innych osób z których każda ma swą rolę do spełnienia.
Odżywają tajemnice, które trzeba wyjaśnić, aby można było spokojnie żyć.
I muszę przyznać, że choć nie zupełnie odnalazłam w książce klimat, którego szukałam, to przeczytałam ją z wielkim zainteresowaniem, mając trudności z oderwaniem się od lektury.
Język w książce jest żywy, potoczny, taki którego używamy na co dzień.

M. Korbel nie pozwala się nudzić podczas lektury , niespodziewane zwroty akcji, stopniowe odsłanianie tajemnic mających swe źródło w przeszłości. Czytelnik znajdzie w niej również przyjaźń, miłość, ale też skrzętnie skrywaną niechęć. Musi przyjrzeć się pewnym stereotypom i zmienić pogląd na niektóre, występujące zjawiska. A okraszone to wszystko jest delikatną nutką humoru i niejednokrotnie trzeba się uśmiechnąć.
Poza tym autorka zwraca naszą uwagę na fakt, że wśród nas żyją ludzie, którzy potrzebują naszej pomocy. I jeśli zechcemy możemy, a nawet musimy im pomóc .
W Malowniczym żyje wielu dobrych, uczynnych ludzi, ale okazuje się, że Magda również ma tutaj do spełnienia swoją misję. Los nie na próżno tak pokierował jej życiem, że znalazła się w miasteczku właśnie w tym czasie. Nic nie dzieje się przypadkowo. Wszystko ma swój cel.
Tak wiele dobrego może wydawać się przesadą, ale uważam, że potrzebujemy w życiu trochę takich pozytywnych wzruszeń dających nam wiarę, że nie jesteśmy sami, że otaczają nas ludzie życzliwi i chętni nam pomóc jeśli tego będziemy potrzebowali.

Polecam gorąco.

Recenzent: Ulowska Mira