Mroczny Wrocław

„Śmierć w Breslau", to pierwsza książka z serii czarnych kryminałów o Eberhardzie Mocku. Akcja powieści rozpoczyna się we Wrocławiu, w maju 1933 roku. W pociągu relacji Berlin - Wrocław zostaje znalezione zmasakrowane ciało młodziutkiej baronówny Marietty von der Malten. Wokół zwłok pełzają czarne, ruchliwe skorpiony pustynne, a na ścianie salonki widnieje napis z "wersetami śmierci". Zastępca szefa Wydziału Kryminalnego Prezydium Policji, radca Eberhard Mock, wyrwany z ramion dwóch prostytutek jedzie na miejsce przestępstwa. Wraz z nim śledztwo ma prowadzić wskazany przez ojca zamordowanej, barona von der Maltena, policjant z Berlina, Herbert Anwaldt.

No i się zaczyna. Mroczna kryminalna zagadka musi być rozwiązana. Mock ma świadomość, że znalezienie mordercy wpłynie korzystnie na jego awans.

Całkowicie wsiąkłam w klimat przedwojennego Breslau do tego stopnia, że podczas lektury nie raz i nie dwa zapachniało mi tłustym, ciężkim śląskim jedzeniem, a przed oczami miałam golonkę z kapustą i żeberka w gęstym sosie. Główny bohater budzi mieszane uczucia. Oddaje się igraszkom w salonie madame le Goef, ma niejasne powiązania z ludźmi z marginesu. Mockowi się nie odmawia. Niejeden bandyta ma wobec "dobrego wujka Eberharda" dług wdzięczności, a on na nich "haka".

Mock to bohater z krwi i kości, na pewno nie w rodzaju "dobry glina". Nie cacka się z nikim, stosuje różne (nie zawsze legalne) metody, by uzyskać potrzebne informacje. Ma powiązania z kryminalnym półświatkiem i niechlubną przeszłość.

Anwaldt natomiast, za kołnierz nie wylewa, na szczęście Mock działa na niego uspokajająco. Między mężczyznami rodzi się coś na kształt przyjaźni i tym samym Mock udowadnia, że stać go jednak na ludzkie odruchy. Trudno go jednoznacznie określić. Z jednej strony miłośnik literatury starożytnej, niedoszły filolog klasyczny, z drugiej bezwzględny, mogący zrobić wiele dla szybkiego awansu człowiek.

Z mojej strony duży szacunek dla autora za ciekawe tło historyczne i realia topograficzne Wrocławia z lat trzydziestych. Widać, że Krajewski wie, o czym pisze. Mroczny, czarny klimat międzywojennego Breslau wciąga. Autor przedstawił Wrocław, jako miasto kryminalnych półświatków, mamy tu początki Hitlera i jego rodzącej się chorej wizji świata, panoszące się gestapo, spacerujące po ulicach prostytutki, ponure knajpy, w których aż ciemno od papierosowego dymu i wplecioną w tło zagadkę kryminalna mającą swój początek w czasach zakonu jezydów.

To lektura dla tych, którzy nie boją się zajrzeć w ciemne i niebezpieczne zaułki międzywojennego Wrocławia, którym nie straszne pełzające w rozpłatanych brzuchach skorpiony. Miłośnicy czarnego kryminału z elementami horroru, to coś dla was.