Niedopowiedzenia i niejasności
"Utracona" to nowe spojrzenie na gatunek, jakim jest kryminał. Tu łączy się nie tylko wątek kryminalny z obyczajowym, ale także psychologicznym. Autorka porusza problem mentalności mieszkańców małych miasteczek (oczywiście nie generalizuje). Naturalna wydaje się pewność, że jeśli znamy kogoś od lat, to nie mógłby dopuścić się zła względem drugiej osoby. No właśnie, a gdy to zło już się wydarzyło, ludzie nieświadomie usprawiedliwiają się nawzajem i kryją.
Tak jest i w "Utraconej". Ogromnymi walorami tej powieści są, paradoksalnie, niedopowiedzenia i niejasności. Nie ma tu elementów układanki, które idealnie będą do siebie pasować. Dlaczego tak się dzieje? Może autorka puszcza oko do czytelnika, próbuje sama wciągnąć go w grę, zachęcić do myślenia, rozważania różnych możliwości, przeprowadzenia swego rodzaju własnego śledztwa w książce. A może sama poddała się powieści, weszła z nią w dialog, sama rozważa i zadaje pytania, poszukuje odpowiedzi. Moim zdaniem to całkiem nowe, oryginalne i naprawdę ciekawe spojrzenie na kryminał. Po tej lekturze zostanę wierną czytelniczką Karin Fossum.
Recenzent: Kamila Tomczyk
Najlepsza norweska powieść kryminalna wszech czasów.„Dagbladet” Kto mógłby dopuścić się tak bestialskiej zbrodni? I co sprowadziło Hinduskę do tej zapomnianej przez wszystkich norweskiej wioski? Zakrwawione sari to jeden z niewielu czytelnych śladów zabójstwa, które wstrząsnęło krajem. Policja rozpoczyna zakrojone na szeroką skalę śledztwo, które prowadzi dwójka policjantów - doświadczony Konrad Sejer i młody Jakub Skarre. Jest tylko jeden problem. Nikt nie wie, kim była ofiara. Jedynie małomówny Gundar Jomann mógłby coś wyjaśnić w tej sprawie, ale on czuwa przy łóżku chorej siostry i nie ma ochoty dzielić się swoim indyjskim sekretem... Karin Fossum powraca z kolejną znakomitą powieścią. To właśnie za tę książkę autorka została w 2008 roku uhonorowana prestiżową Los Angeles Times Book Prize. Jurorzy docenili pisarski kunszt autorki oraz precyzję, z jaką kreśli psychologiczne portrety bohaterów. Bo Utracona to powieść wyjątkowa. Używając stylistyki kryminału, Fossum kreśli poruszającą historię odnalezionej miłości, którą niszczy brutalna zbrodnia. Zbrodnia tak okrutna, że nie można znaleźć dla niej wyjaśnienia. Nikt nie zatęskni za zamordowaną, z wyjątkiem jednego człowieka, który byłby gotowy oddać za nią życie.