Otwórz oczy

"A co wy myślicie, że księża to zwożeni z Watykanu w klimatyzowanych kontenerach kosmici? Nie. To brat twojej koleżanki z klasy, kuzyn, sąsiad." - tłumaczył na spotkaniu w bydgoskiej bibliotece Szymon Hołownia. Ksiądz też człowiek. A każdy człowiek upada. Bohaterowie "Wyznań księży alkoholików" autorstwa Stanisława Zasady upadali wiele razy. Przed oczami swoich parafian, rodzin, ale przede wszystkich, przed oczami przełożonych, którzy rozkładali ręce, przymykali oko, odsyłali do innej parafii.
Alkoholizm to poważna choroba. Zaczyna się niewinnie, a może skończyć nawet tragicznie. I to bez względu na to, czy jest się osobą świecką, czy duchowną. Ta książka uwrażliwia czytelnika, aby starał się dostrzegać w kapłanie pierwiastek człowieczeństwa. Słabości duchownych nie znikają w momencie, w którym są wyświęcani na kapłanów. Oni też mają swoje problemy, doskwiera im samotność, a każdego dnia dźwigają ogromne brzemię odpowiedzialności.
Najgorsze, co z problemem można robić, to starać się go przemilczeć. Dlatego chylę czoła przed autorem za to, że postanowił podjąć się tematu tabu i zebrać tak wiele trudnych historii. Widać w tym serce i ogromny profesjonalizm - oprócz kilku prawdziwych opowieści, możemy dowiedzieć się o tym, jaka jest prawdziwa historia alkoholizmu wśród księży w Polsce, ale także o miejscach, które zajmują się pomaganiem duchownym. To godna pochwały inicjatywa, która pozwala nam spojrzeć na alkoholizm duchownych z ich perspektywy. Nabrać zrozumienia, zrozumieć problemy tych ludzi, którzy zazwyczaj rozwiązują nasze własne. W mojej opinii to dzieło nie ma konkretnej grupy odbiorców. Jest dla każdego, otwiera oczy na problem, którego najchętniej byśmy w ogóle nie widzieli. Warto przeczytać.
Recenzent: Dominika Krawczak