Pierwsza miłość zostaje w nas na zawsze...

Ogólnie książka bardzo mi się podoba, bo pokazuje życie kobiety, w które wkradła się już rutyna, co w konsekwencji prowadzi do osłabienia więzi między nią i jej mężem. Niestety w dzisiejszych czasach tak jest, że człowiek nie żyje już uczuciem tylko przywiązaniem do siebie. Zmusza się w niektórych momentach do refleksji nad własnym życiem, co według mnie jest istotne, bo nie zawsze mamy czas stanąć na chwilę w miejscu i zastanowić się na własnym życiem. Czytając tę książkę mamy taką możliwość.

Okazuje się, że pierwsza miłość zawsze w nas zostaje. Potrafi wrócić w najmniej oczekiwanym momencie. Nie doświadczyłam tego, ale podejrzewam, że jest to możliwe. Bo niby skąd wzięły się powiedzenia, że "stara miłość nie rdzewieje"? Czytając książkę zadałam sobie pytanie: Czy miałabyś tyle odwagi, żeby rzucić wszystko dla pierwszej miłości? Moja odpowiedź brzmi: Nie! Będąc matką i żoną od tylu lat nie odważyła bym się rzucić wszystkiego i jechać do Włoch. Może zadzwoniła bym, aby dowiedzieć się, o co chodzi, ale nie pojechałabym bez słowa. Może porozmawiała bym z mężem i razem byśmy się tam udali. Na pewno walczyłabym o swoje małżeństwo. Nie zgadzam się do końca z decyzjami i wyborami Emilie.

Książkę polecam osobom, które chcą przeczytać coś, co im się spodoba, a jednocześnie skłoni do refleksji nad własnym życiem. Mam nadzieję, że czytając ją zadacie sobie to samo pytanie co ja: Czy miałabyś/ miałbyś na tyle odwagi by rzucić wszystko dla pierwszej miłości?