Sprawy ostateczne

Kiedy nastąpi koniec świata? - to pytanie niezwykle w ostatnich czasach popularne. Wielu ludzi zdaje się oczekiwać tego faktu. Triumfy święcą przepowiednie, od Nostradamusa, po internetowe Zegary Śmierci itp. Obserwować możemy obecnie rosnące, niezdrowe zainteresowanie tą kwestią, w kontekście, chociażby, zbliżającego się nieubłaganie - a wskazywanego jako możliwa data - roku 2012. Ludziom potrzeba najwyraźniej silnych wrażeń, napięcia, wzrostu adrenaliny.
Wydawać by się mogło, że i wywiad z ojcem Joachimem Badenim, przeprowadzony przez Judytę Syrek, wpisuje się w tę „modę na ostateczność". I po części tak właśnie jest, publikacja porusza wszak ów gorący temat. Zawiodą się jednak wszyscy tropiciele tanich sensacji, mrożących krew w żyłach opisów i dosłownych, tchnących grozą przepowiedni. Cel i wymowa tej książki są zupełnie inne.
Forma wywiadu - rzeki nie należy do łatwych. Trzeba prawdziwego warsztatowego kunsztu, a obok niego - dziennikarskiej kultury, aby osiągnąć skutek przejrzystości i obiektywizmu. Udało się to z całą pewnością Judycie Syrek.
W książce nie ma pytań prostych. Niektóre wydają się na pozór banalne, jednak ich zwięzłość i bezstronność pozostawiają rozmówcy nieograniczone właściwie pole retorycznego manewru, z czego ojciec Badeni skwapliwie korzysta, udzielając rozbudowanych, jednocześnie treściowo skondensowanych odpowiedzi. W rozmowie zostały wyeksponowane najistotniejsze, a zarazem tak często w powszechnym ujęciu pomijane, wyznaczniki czasów ostatecznych. Książka nie traktuje bowiem o jednostkowym wydarzeniu, jakim będzie niechybnie koniec doczesnego świata, nie stawia sobie ambicji wskazywania, nawet przybliżonej, daty. Głównym jej celem zdaje się być przypomnienie, że świat w obecnym kształcie czeka bezdyskusyjny, zapowiedziany wszak w Piśmie Świętym - koniec. I obudzenie we współczesnym człowieku tej świadomości oraz zaszczepienie w nim teologicznej wiedzy na ten temat, stawiają sobie za punkt honoru autorzy.

Opublikowany wywiad nie jest bowiem swobodną rozmową przy kawie. Jest par exellence teologicznym wykładem na temat Paruzji - która stanowi istotę „końca świata" - oraz czasów ostatecznych. Powtórne przyjście Chrystusa na ziemię będzie bowiem poprzedzone okresem znaków przyjście to zapowiadających. O nim między innymi, a także o współczesnych obliczach Zła i postaci zapowiedzianego Antychrysta mówi w książce zmarły w marcu 2010 roku w opinii świętości dominikanin. Mówi w sposób zachęcający do refleksji, znane prawdy oświetlając w sposób nieraz zaskakujący, czy wręcz szokujący. Niejako „przy okazji" tematyki ostatecznej odpowiada ojciec na szereg pytań niezwiązanych bezpośrednio z tą kwestią, ułatwiających jednak w szerszej perspektywie jej zrozumienie i przyjęcie. Publikacja bezspornie godna lektury i głębokiego zastanowienia budzi... nadzieję. Nadzieję i radość. Ciekawym tego pozornego paradoksu, a także wszystkim pozostałym - polecam.