Sto dziewięćdziesiąt trzy stronice ekstazy i swawoli

Będzie krótko. Ja jestem krótka, to i tekst będzie krótki.
Niewątpliwie należę do drugiej kategorii wspomnianej przez pana Roberta - czyli istot stroniących od „zaliczania" książek. Mogłabym nawet rzec, że w tej dziedzinie życia balansuję na krawędzi cnotliwości. Nie, że całkiem. Doświadczenie, jako takie mam,
ale wiąże się ono wyłącznie z satyrą. I dobrze. Cieszę się niezmiernie, że osobistości ze sceny kabaretowej wypływają na półki - dzięki nim zaliczam ową grę wstępną. A kolejną furtką
do pozbawienia dziewictwa okazała się właśnie powyższa ksiązka.
Najważniejsze - otworzyłam.
Z pomocą kwadratowych szkieł - przeczytałam.
Co było pomiędzy twardą okładką a spisem treści? Sto dziewięćdziesiąt trzy stronice ekstazy
i swawoli. Komizmu i wyobraźni. Malunków i bohomazów. Intelektu i absurdu. Polotu, cynizmu, talentu i przede wszystkim genialnego wywiadu.
Podsumowując: jeszcze kilka takich dzieł i stanę się kapłanką miłości.
Recenzent: Julia Surman