Studium męskiej psychiki

Paul Rayment - 60-letni, emerytowany fotograf, jest rozwiedziony, w samotności prowadzi dość monotonny tryb życia. To właśnie tytułowy powolny człowiek. Ale dlaczego powolny? Jego spokojną dotąd egzystencję pewnego grudniowego dnia zakłóca - i to w dość brutalny sposób - wypadek, w rezultacie którego traci jedną nogę. Odtąd staje się powolny w sensie ruchowym i jednocześnie uzależniony od przydzielonej mu opiekunki. I w tym miejscu zaczyna się historia opowiedziana przez laureata Literackiej Nagrody Nobla z roku 2003.

W życiu Raymenta pojawia się więc kobieta - pełna swoistego uroku i witalności Marijana Jokić. Z czasem w mężczyźnie poczyna kiełkować głębokie uczucie do niej. Ale na scenę wkraczają też dwie inne kobiety - tajemnicza, choć irytująca Elizabeth Costello oraz niewidoma Marianna. Sprawy się nieco komplikują, zdezorientowany bohater miota się między trzema możliwościami. A jego powolność zyskuje tutaj dodatkowe znaczenie. Co w nim przeważy? Jakie uczucie? Czy płomienna i zmysłowa miłość? Czy najzwyklejsze, lecz bardzo intensywne pożądanie? A może zdecyduje się na coś bardziej pragmatycznego - na związek, w którym pomostem łączącym partnerów będzie jakże potrzebna troska?
Warto sięgnąć po tę powieść, by znaleźć odpowiedzi na te pytania. Bo Coetzee wnika w męską psychikę i dokonuje jej analizy w kontekście relacji damsko-męskich, które wydają się być głównym zagadnieniem poruszonym w książce. Ale na pewno nie jedynym. Południowoafrykański pisarz dotyka bowiem również innych tematów - takich jak starość, samotność, kalectwo, rodzina. Opowiada też o konieczności uzależnienia od innych, o wielu odcieniach uczuciowości, o seksualności człowieka. I opowiada wyjątkowo ciekawie.

Recenzent: Andrzej Kamiński