Uwierzmy znowu w świat!

Wojciech Szczawiński, zwany przez Annę Dymną młodym Szczawiem, rozpoczyna ze znaną aktorką rozmowę o życiu, o wszystkim. Początkowo czuć u niej dystans, jakby nie rozumiała, po co ktoś chce z nią rozmawiać, skoro już tyle zostało napisane.

A jednak, do rozmowy, czy raczej rozmów, dochodzi. Padną pytania trudne, takie o sens życia, sens dobroczynności, o miłość, przyjaźń i marzenia. Rozmowy o tym jak ważna jest miłość, jak mało znaczą złośliwe języki, jak piękny jest świat i jak łatwo dać się zwieść pozorom. Musiałabym wam przepisać ponad połowę tej książki, jest mądra, pięknie napisana. Ja płakałam. I rozmarzyłam się... bo świat może być taki piękny, wystarczy drugiego człowieka traktować, jak dobrego człowieka, a nie zakładać, że chce nas skrzywdzić. Czasami chce, wiadomo, ale chociaż raz załóżmy dobro.

Ta książka przypomina, że życie nie jest złe, że świat nie psieje, nie upada w zastraszającym tempie, bo są dobrzy ludzie, jest miłość, ludzie pomagają, zło też jest, a jakże, ale czy mamy skupić się tylko na tych złych aspektach? Pięknie Anna Dymna mówi o miłości, o przyjaźni o byciu z drugim człowiekiem. Ta książka, chociaż jest tylko zapisem rozmowy, jest zachwycająca, jest przypomnieniem podstawowych prawd, które tak łatwo stracić sprzed oczu.

Moim zdaniem tę książkę trzeba przeczytać, żeby znowu uwierzyć w świat!