W cieniu przeszłości
Inspiracją do napisania wspomnień sprzed lat stał się dla Romy Ligockiej film „Lista Schindlera", a konkretniej jedna z sugestywniejszych postaci z tego obrazu - dziewczynka w czerwonym płaszczyku, w której pisarka rozpoznała samą siebie.
Książka Ligockiej to opowieść o koszmarze dzieciństwa, spędzonego w krakowskim getcie, i o cudownym ocaleniu bohaterki. Dramatyczne przeżycia jednak nie pozwoliły jej do końca odnaleźć się w nowym, powojennym świecie. Koszmar przeszłych dni powracał nawet wówczas, gdy autorka była już dojrzałą kobietą. Można zatem skonstatować, iż wspomnienia te w głównej mierze są opowieścią o nieustannym, paraliżującym, wszechobecnym strachu. Pisarka pokazuje, jak traumatyczne dzieciństwo kładzie się cieniem na całej późniejszej egzystencji człowieka.
Dalsze losy autorki świadczą o tym, że życia nie da się podzielić na kilka odrębnych okresów. Ligocka zdaje się sugerować, iż nasze kolejne zachowania są rezultatem wcześniejszych doświadczeń i w przeszłości należy szukać ich źródeł. Dowodem na to jest właśnie dorosły żywot bohaterki, która w gruncie rzeczy już na zawsze pozostała strachliwą dziewczynką. Z drugiej strony jest to również opowieść o sile, jaka tkwi w człowieku, oraz o ogromnej chęci bycia szczęśliwym, mimo niezwykle bolesnych przeżyć, które mogłyby każdemu odebrać wolę życia. Ligocka okazała się kobietą o wielkiej sile charakteru i - często gubiąc się w biegu zdarzeń, lecz jednocześnie stawiając czoło wszelkim przeciwnościom losu - w końcu nadała swemu życiu sens.
Recenzent: Andrzej Kamiński
Opowieść o niezwykłej kobiecie, która dzięki ogromnej sile charakteru zdołała przeciwstawić się wyrokom historii
Roma Ligocka napisała swą autobiografię po obejrzeniu filmu "Lista Schindlera", kiedy to w postaci dziewczynki w czerwonym płaszczyku odkryła samą siebie. Postanowiła powrócić do przeszłości i ponownie przeżyć to wszystko, o czym tak bardzo starała się zapomnieć: dzieciństwo spędzone w getcie, strach, upokorzenie, śmierć bliskich. Swe wspomnienia przedstawiła z perspektywy małej dziewczynki - to właśnie nadaje jej opowieści niecodzienny, świeży i wzruszający ton.
W dalszej części książki Ligocka opisuje swoje powojenne losy: zabawy w towarzystwie kuzyna - Romana Polańskiego i przyjaciela - Ryszarda Horowitza, przelotną fascynację komunizmem, wejście w świat cyganerii artystycznej Krakowa, przyjaźń z Piotrem Skrzyneckim, liczne romanse, a wreszcie emigrację i karierę w show businessie. Nie pomija też bolesnych doświadczeń - wieloletnich zmagań z depresją, będącą rezultatem wojennej traumy, i uzależnienia od leków, z którego niemal ponadludzkim wysiłkiem udało jej się wyzwolić.
"Dziewczynka w czerwonym płaszczyku" to opowieść o niezwykłej kobiecie, która dzięki ogromnej sile charakteru zdołała przeciwstawić się wyrokom historii i przeciwnościom losu, by odnaleźć szczęście i nadać swemu życiu sens.
"Dziewczynka..." odnosi olbrzymie sukcesy na Zachodzie: w Niemczech w ciągu kilku miesięcy sprzedano 80 tysięcy egzemplarzy, a prawa do jej wydania zostały zakupione przez 18 wydawnictw na całym świecie. Należy spodziewać się filmu: prawa nabyła już agencja w Hollywood.