Z miłości do muzyki

Piętnastoletni chłopiec, jak większość nastolatków w jego wieku, ma dość życia, boi się, że nie jest w stanie sobie z nim poradzić. Postanawia więc popełnić samobójstwo. Skrupulatnie je planuje, obmyśla jak ma wyglądać, a gdy już, już prawie ma dojść do tego strasznego zdarzenia, zrządzenie losu sprawia, że trafia do opery, gdzie ma okazję usłyszeć utwór Mozarta. I właśnie ta jedna chwila zmienia całe jego życie.

Kilkanaście lat później chłopiec ten, będący już co prawda dojrzałym mężczyzną pisze powieści, którymi ludzie się zachwycają. Po które chętnie sięgają, do których często wracają. Pisze o dzieciństwie, wojnie, śmierci, a przede wszystkim o miłości. Aż pewnego dnia postanawia napisać o sobie samym. Ale nie może to być zwykła autobiografia, jakich wiele. On postanawia, że będzie to historia jego życia spisana w postaci listów. I tak, każdy ważniejszy okres swego życia Schmitt spisuje w postaci krótszego lub dłuższego listu do swojego największego autorytetu. Do Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Na okładce książki można znaleźć informacje mówiącą o tym, że „Moje życie z Mozartem" to prawdopodobnie najbardziej osobista książka tego autora. Nie sposób się z tym nie zgodzić. Autor umieszcza w niej wiele szczegółów na temat swojego życia osobistego, które opisuje od momentu pamiętnego dnia w operze, kiedy to postanowił jednak żyć, aż do teraz, gdy stał się cenionym pisarzem. Książka zawiera też interpretacje najznamienitszych dzieł Mozarta, które znaleźć możemy na płycie do niej dołączonej. I o dziwo to wcale nie sprawia, że książka jest nudna, wręcz przeciwnie, czyta się ją jak najlepszą powieść, a ja sama jakoś nie potrafiłam dopuścić do siebie myśli, że to opowieść o prawdziwym człowieku z krwi i kości, a nie o kolejnej postaci fikcyjnej. Bardzo polecam, zwłaszcza fanom twórczości Schmitta, ale nie tylko. Także tym, którzy dopiero planują zacząć znajomość z nim.