Poruszająca historia rozdartego Kaukazu
1 września mija 10. rocznica masakry w Biesłanie. Książka Zbigniewa Pawlaka i Jerzego Wlazły przypomina nam o tej tragedii oraz przybliża losy rodzin, które dekadę wcześniej straciły swoich bliskich.
W Biesłanie, 35-tysięcznym miasteczku w Północnej Osetii, rozpoczęcie roku szkolnego było zawsze wielkim radosnym świętem. Pierwszego września 2004 roku było inaczej. Do szkoły wtargnęli czeczeńscy terroryści, przez trzy dni przetrzymywali zakładników w koszmarnych warunkach w sali gimnastycznej, bez wody i jedzenia. W niewyjaśnionych do dzisiaj okolicznościach trzeciego dnia rozpoczął się szturm rosyjskich sił specjalnych. W wyniku starcia dwóch sił zginęło 334 mieszkańców, w tym ponad 170 dzieci. Miasto pękło: dziś żyją w nim ci, którzy stracili wtedy swoich bliskich, i ci, którzy nigdy ich nie zrozumieją.
Książka pokazuje współczesny, wielobarwny i pełen sprzeczności Kaukaz i wpisuje się w nurt reportaży, jakie piszą Wojciech Jagielski, Jacek Hugo-Bader, Wojciech Tochman i Swietłana Aliksiejewicz.
Premiera już 28 sierpnia 2014 roku.
Poruszająca historia rozdartego Kaukazu.
Poruszająca historia rozdartego Kaukazu.
10 rocznica dramatu w Biesłanie
Biesłan – małe miasteczko u podnóży gór Kaukazu. Rozpoczęcie roku szkolnego zawsze było tu radosnym świętem. W 2004 roku stało się inaczej. Do szkoły wtargnęli zamaskowani i doskonale przygotowani bojownicy. Zginęły 334 osoby, w tym połowa to dzieci. Do dzisiaj był to największy i najokrutniejszy zamach terrorystyczny w Europie. Miasto pękło i podzieliło się na tych, którzy stracili wszystko, i na tych, którzy nigdy ich nie zrozumieją.
Zbigniew Pawlak był w Biesłanie kilka dni po tych tragicznych wydarzeniach. Odwiedził ponad setkę osetyjskich rodzin. Mieszkał w ich domach, słuchał ich historii. Po 10 latach wrócił, by zobaczyć, jak zmieniło się ich życie.
Pęknięte miasto opowiada o tragedii, która dotknęła jego mieszkańców. O bezradności rodziców, którzy nie mogli pomóc swoim dzieciom. O odwecie i nienawiści bojowników, którzy wcześniej stracili swoich bliskich. O odwadze tych, którzy na własne życzenie pozostali z dziećmi w szkole.
Ta poruszająca historia nie pozwala zapomnieć o tym, że w każdej wojnie, po obu stronach barykady są ludzie. Pozwala też zrozumieć Kaukaz – nieokiełznany, barwny, ale od wielu lat rozszarpywany przez krwawe konflikty.