Świetne studium środowiska street-artu

Artur Wabik, znany kulturoznawca i badacz „sztuki ulicznej" o Cierpliwym Snajperze Arturo Pérez -Reverte - fragment recenzji poniżej.

(...) W powieściach, filmach czy grach wideo graffiti stanowi najczęściej jedynie tło, mające przywodzić na myśl określone skojarzenia. Jeśli już autorzy decydują się na osadzenie fabuły w środowisku twórców graffiti - writerów - to najczęściej brakuje im dobrego researchu. Trudno się temu dziwić, ponieważ graffiti jest hermetyczną dziedziną i niechętnie zdradza swoje tajemnice. Czytając Cierpliwego snajpera obawiałem się zwyczajowego dla dziennikarzy pomieszania pojęć i zatarcia różnic pomiędzy graffiti a street-artem.

Tymczasem Pérez-Reverte, jak przystało na wieloletniego korespondenta wojennego, zdołał dogłębnie przeniknąć klanowe struktury writerów, dzięki czemu przekonująco opisał ich język i obyczajowość. Swoją literacką fikcję osadził starannie pośród autentycznych, słynnych postaci świata street-artu, jak Banksy, Blek le Rat, Vhils czy nieżyjący już Juan Carlos Argüello, bardziej znany jako Muelle. W tle pojawiają się autentyczne wydarzenia, jak głośna wystawa w londyńskim Tate Modern w 2008 r., podczas której sześciu czołowych artystów światowego street-artu namalowało swoje prace na fasadzie muzeum. (...)

Tym jednak, co przede wszystkim decyduje o wiarygodności powieści, są celne obserwacje. Pérez-Reverte wie, że writer jest jak piroman - musi być gdzieś w pobliżu, kiedy pomalowany przez niego pociąg wyjeżdża na linię, żeby móc nacieszyć się swoim dziełem. Ktoś opowiedział mu także o tym, jak początkujący, nieuważny jeszcze writer tworzy sieć tagów wokół miejsca, w którym mieszka - można iść za nią, aby dotrzeć do tkającego ją pająka. Ustami swoich bohaterów wygłasza kwestie, które mógł usłyszeć tylko od autentycznych writerów. Łącznie z tą najważniejszą, często powtarzaną przez malarzy z dłuższym stażem: „Wielu z nas graffiti ocaliło przed gorszymi rzeczami".

Cały materiał został opublikowany na portalu Gazeta.pl