Poruszająca opowieść o doświadczeniach z pogranicza śmierci

Betty J. Eadie, autorka międzynarodowego bestsellera „Po schodach do nieba", który właśnie ukazuje się w Polsce, przeżyła śmierć kliniczną - najintensywniejsze, najistotniejsze i najbogatsze doświadczenie z pogranicza życia i śmierci. Gdy leżała na stole operacyjnym, a jej ciało nie reagowało na próby reanimacji, miała wrażenie, że ogląda wszystko z góry. Widziała też światło, które zapraszało ją do siebie. A potem doświadczyła niewyobrażalnego szczęścia.

Efektem tych doświadczeń jest niezwykła książka, której fenomenalny sukces szybko przyniósł Betty zainteresowanie mediów. „Po schodach do nieba" to świadectwo, które poruszyło miliony - 13 000 000 sprzedanych egzemplarzy, najlepiej sprzedający się debiut w dziejach listy bestsellerów „New York Timesa". Po publikacji książki autorka zaczęła intensywnie podróżować z odczytami na temat tego, co czeka na nas po drugiej stronie. Uczestniczyła w wielu spotkaniach, wykładach oraz programach telewizyjnych i radiowych w Stanach Zjednoczonych i za granicą, informując słuchaczy, że śmierci nie należy się obawiać i wszyscy jesteśmy na świecie po to, by „kochać się nawzajem". Wzięła również udział w badaniach uniwersyteckich nad doświadczeniami z pogranicza życia i śmierci. Wykorzystuje wiedzę na temat duchowości zdobytą dzięki swojemu doświadczeniu, by pomagać innym w przezwyciężaniu trudności oraz doświadczaniu uleczenia.
Raymond Moody, autor książki „Życie po życiu", określił tę książkę jako najgłębszy i najpełniejszy opis doświadczenia śmierci w dziejach. Prawa do ekranizacji zakupił Ridley Scott.

Betty J. Eadie, Curtis Taylor

Po schodach do nieba

Tłumaczenie: Hanna de Broekere

Jedna z najbardziej poruszających opowieści o doświadczeniach z pogranicza śmierci

Prawa do ekranizacji zakupił Ridley Scott.
Lekarze myśleli, że Betty umarła. Jej ciało nie odpowiadało na próby reanimacji, nie dawało żadnych oznak życia. Tymczasem ona miała wrażenie, że ogląda wszystko z góry, widziała też światło, które zapraszało ją do siebie. A potem doświadczyła niewyobrażalnego szczęścia.
Zrozumiała, że jest nie tylko biologicznym organizmem, ale też istotą duchową, która nigdy nie przestanie istnieć.
Betty przeżyła śmierć kliniczną i wróciła do życia z przesłaniem miłości: „kochajcie się, bo to jest najważniejsze”. Jej prosta i piękna opowieść o tym, czego doświadczyła, sprawia, że to, co niepoznawalne, staje się zrozumiałe.
Okazuje się, że – paradoksalnie – przeżycia z pogranicza śmierci mogą nas nauczyć jak żyć.
Relacja Betty „z życia po życiu” to DOWÓD na to, że śmierć nie jest końcem.