Rozstrzygnięcie konkursu „Stań w obronie córki papieża"
Drodzy uczestnicy konkursu!
Dziękujemy za wszystkie nadesłane prace. Cieszymy się, że dzięki książce wielu z Was odkryło prawdziwą Lukrecję. W swoich pracach podkreślaliście kontrast między wizerunkiem Lukrecji wytworzonym przez kulturę masową a prawdziwym obliczem córki papieża, które przedstawił Dario Fo. Wybór najlepszej pracy nie był łatwy, jednak udało się wyłonić zwyciężczynię, którą jest pani Marta Młodawska. Gratulujemy!
Pani Marta w swojej pracy zwróciła uwagę na konkretne przykłady postępowania Lukrecji, które świadczą o jej prawdziwym charakterze. Słusznie podkreśliła, że motywy, którymi kierowali się twórcy serialu, wpłynęły na przedstawienie córki papieża jako wyrafinowanej uwodzicielki nie mającej nic wspólnego z prawdziwą Lukrecją. Dostrzegła również wyjątkową formę literacką, jaką posłużył się Dario Fo pisząc swoją książkę. Dodatkowo, praca Pani Marty jest napisana w dobrym stylu i poprawną polszczyzną.
Można przeczytać ją pod tym linkiem
Zwyciężczyni jeszcze raz gratulujemy, a wszystkim uczestnikom konkursu dziękujemy za podzielenie się swoimi przemyśleniami!
Przeczytajcie:
Włoski noblista spieszy na ratunek Lukrecji Borgii
Lukrecja Borgia – otoczona złą sławą rozpustnica i trucicielka czy ofiara intryg własnego ojca?
Włoski noblista spieszy na ratunek „diabelnej” córce papieża
Lukrecja była dzieckiem kardynała Rodrigo de Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, i jednej z jego luksusowych kurtyzan. Otrzymała staranne wykształcenie, miała być dobrze wychowaną panienką.
Miała 12 lat, gdy po raz pierwszy posłużyła ojcu do osiągnięcia politycznych celów. Wydał ją za mąż i był świadkiem nocy poślubnej. Z pierwszym mężem sam ją rozwiódł, drugiego zamordował, na trzeciego wybrał kobieciarza i syfilityka.
Mimo przeciętnej urody stała się symbolem rozbuchanych żądz erotycznych i rozwiązłego stylu życia. Oskarżana o kazirodcze stosunki z ojcem i bratem nazywana była „największą kurtyzaną Rzymu”.
Lukrecja od zawsze fascynowała artystów, to im zawdzięcza wizerunek kobiety demonicznej. Taką znamy ją z głośnego serialu Rodzina Borgiów, który Dario Fo zaatakował jako „skupiony wyłącznie na seksie i graniczący z pornografią”.
Maestro staje w obronie Lukrecji. Swą książkę oparł na źródłach, m.in. na autentycznych listach córki papieża. Odnalazł w nich raczej kobietę łagodną, uwikłaną w okrutną grę ojca i odważną niż femme fatale. To jej – po raz pierwszy w dziejach − oddaje głos w swojej mistrzowskiej powieści.