Przenikliwa obserwatorka życia
Do tych głosów, obok chociażby ks. Adama Bonieckiego, należy Józefa Hennelowa - publicystka, działaczka katolicka, wieloletnia redaktorka „Tygodnika Powszechnego" i członkini zespołu miesięcznika „Znak". Od 2012 roku na łamach tego ostatniego pisma, publikuje swoje zapiski pod tytułem „Coraz bliżej albo coraz mniej", w których przez pryzmat bieżących wydarzeń, dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami na temat polskości i katolicyzmu. Zapiski te mówią o byciu w Kościele i byciu częścią narodu, co wbrew dominującym trendom, dla Autorki jest równoznaczne z ciągłym stawianiem elementarnych pytań, kwestionowaniem konwenansów i stereotypów.
Biskup Grzegorz Ryś tak pisze we wstępie do prezentowanego zbioru tekstów: „Niewątpliwą zaletą książki jest jej osobisty charakter. Zawiera ona przemyślenia zapisywane na gorąco, subiektywne, często mające charakter rozrachunku piszącej z własnym życiem. Z drugiej strony teksty te mają walor świadectwa epoki".
W momencie kiedy rzeczywistość domaga się głosu autorytetów - bezstronnych, racjonalnych, przenikliwych - teksty p. Józefy Hennelowej wybrzmiewają każdą z tych cech, a ona sama jawi się nam jako jedna z najprzenikliwszych obserwatorek życia w Polsce XXI wieku.
Fot. Daniel Malak
"Nazwisko pani Józefy Hennelowej łączone jest często z terminem „Kościół otwarty”. Każdy go rozumie inaczej, ale mnie jest bliskie znaczenie, które w swoich pismach nadał mu papież Franciszek. Oznacza ono u niego ni mniej, ni więcej jak „Kościół miłosierdzia”. Z kart tej książki płynie właśnie taka wrażliwość i takie miłosierdzie, o którym mówi papież".
bp Grzegorz Ryś
Rozważania zawarte w niniejszym zbiorze charakteryzują paradoksy: precyzja argumentów wyrażona w felietonowej formie, uniwersalność pytań wynikających z bieżących wydarzeń, jasny przekaz ujęty w ramy bogatej polszczyzny.
Najważniejszy z paradoksów dotyczy jednak samej treści prezentowanych tu tekstów. Mówią one o byciu w Kościele i byciu częścią narodu, co wbrew dominującym trendom dla Autorki jest równoznaczne z ciągłym stawianiem elementarnych pytań, kwestionowaniem konwenansów i stereotypów. W tej książce Józefa Hennelowa jawi się nam, jako jedna z najprzenikliwszych obserwatorek życia w Polsce XXI wieku.