„Wyspiański współczesny. W 150. rocznicę urodzin”
Zapraszamy na spotkanie z Piotrem Augustyniakiem, autorem książki "Wyspiański. Burzenie polskiego kościoła", które obędzie się w sobotę 2 lutego o godzinie 16.00 w Teatrze Polskim w Warszawie.
Z trzech ważnych powodów - 150. rocznicy urodzin Stanisława Wyspiańskiego, premiery jego „Wyzwolenia" w reżyserii Anny Augustynowicz w Teatrze Polskim oraz ukazania się książki Piotra Augustyniaka poświęconej Wyspiańskiemu i jego duchowo-intelektualnej spuściźnie manifestującej się współcześnie w bardzo szczególny sposób - a także z uwagi na gorący kontekst wydarzeń polityczno-społecznych dziejących się obecnie w Polsce i w Europie, zapraszamy Państwa do wysłuchania i udziału w naszej debacie. Bo przecież „wolność nie daje nieograniczonych przywilejów. Kto tak ją pojmuje, naraża wolność na śmiertelny cios".
„Chcę uderzyć w fantazmat. Chcę odsłonięcia jego istoty oraz mechanizmów wpływu na polskie życie społeczne. Opis ten ukaże bez znieczulenia przerażający spektakl samozniszczenia, którego przyczyną jest nasze rozmijanie się z realnymi procesami kształtującymi świat. To rozmijanie się prowadzi do marnotrawienia społecznego potencjału energetycznego, co oznacza puszczanie całej pary w gwizdek polskich złudzeń i uprzedzeń. Chcę ukazać wszem wobec prawdę o polskim mentalnym kościele, w którym sami siebie adorujemy i samych siebie przeklinamy. To jedyna droga, aby ten kościół zburzyć i otworzyć drogę do zbudowania w jego miejsce nowego gmachu polskiej tożsamości. Tożsamości otwartej na świat i dającej nam realne poczucie własnej wartości. Warunek jest jeden - że uda się przejąć i wykorzystać do tego energię, która ten obalany fantazmat stworzyła; że jego kościół zostanie zburzony za pomocą tej samej mocy, która go podtrzymywała. Nie może być inaczej, bo innej mocy po temu nie posiadamy".
Fragment wywiadu stanowi przeredagowany fragment książki Piotra Augustyniaka „Wyspiański. Burzenie polskiego kościoła. Studium o Wyzwoleniu", wyd. Znak 2019.
/www.znak.com.pl/
Debata organizowana przy współpracy Wydawnictwa Znak
Piotr Augustyniak - filozof, eseista i tłumacz, pracuje w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Autor książek „Inna Boskość" (2009), „Istnienie jest Bogiem, ja jest grzechem" (2013), „Homo polacus. Eseje o polskiej duszy" (2015), „Aporetyczna nieśmiertelność. Esej o Fedonie, śmierci i nowoczesnym podmiocie" (2016) oraz przekładu
późnośredniowiecznego traktatu „Teologia niemiecka" (2013). W 2019 r. ukazała się jego najnowsza książka pt. „Wyspiański. Burzenie polskiego kościoła. Studium o <>".
Anna Augustynowicz - reżyserka teatralna, dyrektora artystyczna Teatru Współczesnego w Szczecinie, z którym jest związana od 1991 r. Jako pierwsza w Polsce podjęła udane próby wystawienia w teatrze współczesnej dramaturgii, poruszającej ważne problemy społeczne, ukazującej relacje człowieka z otaczającym go światem. Współpracowała z wieloma scenami w kraju oraz z Teatrem Telewizji. W 2017 roku jako pierwsza kobieta została uhonorowana nagrodą im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera sezonu. 29 stycznia br. w Teatrze Polskim odbędzie się premiera „Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego w jej reżyserii.
Jarosław Kuisz - redaktor naczelny „Kultury Liberalnej". Historyk państwa i prawa, adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim oraz chercheur étranger associé w Institut d'histoire du temps present, CNRS w Paryżu. Wykładowca w Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Collegium Artes Liberales UW. Laureat nagrody tygodnika „Polityka" - „Zostańcie z nami". Visiting scholar m.in. na: University
of Chicago (2014), University of Oxford (2016). W 2018 roku ukazała się jego głośna książka „Koniec pokoleń podległości".
Janusz Majcherek - krytyk, eseista, redaktor, nauczyciel akademicki i dramaturg. Od 2017 r. Zastępca Dyrektora Naczelnego - Dyrektor Artystyczny Teatru Polskiego im. A. Szyfmana w Warszawie. Publikował m.in. w „Teatrze", „Dialogu", „Twórczości", „Res Publice", „Scenie", „Zeszytach Literackich", „Gazecie Wyborczej", „Newsweeku"; jest stałym felietonistą portalu „teatralny.pl". Wydał książki: „Niedoskładanka. Teksty o teatrze" i „Kryptonim >Dziady<. Teatr Narodowy w sezonie 1967/1968" (współautor: Tomasz Mościcki). Członek PEN-Clubu i ZAiKS.
Andrzej Mencwel - kulturoznawca, historyk idei, twórca Instytutu Kultury Polskiej UW, profesor nauk humanistycznych, eseista, redaktor czasopism i serii wydawniczych. Autor licznych książek, m.in. „Etos lewicy. Esej o narodzinach kulturalizmu polskiego" (1990), „Przedwiośnie czy potop" (1997), „Wyobraźnia antropologiczna" (2006), „Rodzinna Europa po raz pierwszy" (2009). Jego książka „Stanisław Brzozowski. Postawa krytyczna. Wiek XX" otrzymała Nagrodę im. Kazimierza Wyki za rok 2014 i Nagrodę „Nowych Książek" za rok 2014.
Janusz Palikot - filozof, przedsiębiorca, mecenas i koneser kultury, polityk. Zasłynął m.in. niekonwencjonalnym stylem uprawiania polityki (przez jego oponentów nazwanym 'palikotyzacją'), na tyle szokującym i efektownym, by - jak sam twierdzi - skutecznie zwrócić uwagę na ważne sprawy społeczne. Przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Honorowy obywatel Biłgoraja.
Spotkanie z: Piotrem Augustyniakiem, Anną Augustynowicz, Jarosławem Kuiszem, Andrzejem Mencwelem, Januszem Palikotem, Karoliną Wigurą
Data spotkania: Sobota, 02 lutego 2019
Godzina: 16:00
Gdzie: Teatr Polski w Warszawie ul. Kazimierza Karasia 2
Prowadzący: Janusz Majcherek
150 lat temu urodził się artysta, który przejrzał nas na wylot
Czy patrzymy dziś na społeczne przebudzenie Polaków? Tak zwana dobra zmiana wywołała powszechną erupcję energii i aktywności. Dlaczego mimo to nie możemy wyzwolić się z okowów trywialnego romantyzmu, w które zakuli nas Mickiewicz i Sienkiewicz? Dlaczego nie potrafimy zburzyć kościoła skamieniałej myśli, tradycji i historii?
Stanisław Wyspiański pomaga nam naprawdę powstać z kolan. W "Wyzwoleniu" nazywa nasze lęki, uprzedzenia i absurdalne zachowania, które hamują rozwój społeczny i skazują na stagnację. Piotr Augustyniak udowadnia, że uniwersalna myśl Wyspiańskiego może stać się remedium na społeczny impas.