Fiodor Michajłowicz Dostojewski (1821-1881), jeden z najsłynniejszych powieściopisarzy rosyjskich, uważany za mistrza prozy psychologicznej.

Debiutował książką Biedni ludzie (1846). W swoim pierwszym okresie twórczości wydał jeszcze: Sobowtóra, Białe noce, Nietoczke Niezwanową, Gracza. Był wówczas przeciwnikiem panującego w Rosji ustroju, ale z czasem zaczął zmieniać swoje poglądy i coraz bardziej niechętnie patrzył na Europę, a coraz więcej dobrego dostrzegał w swoim kraju. Rosja i prawosławie stały się wówczas dla niego jedyna słuszną drogę Słowian, którzy powinni dążyć do stworzenia własnego państwa. To właśnie w tym okresie powstały najlepsze powieści Dostojewskiego ze Zbrodnią i karą na czele.