Hanna Malewska (1911-1983). Pisarka; studiowała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Debiutowała w 1933 roku „Wiosną grecką”, za którą otrzymała nagrodę MWRiOP. Za „Żelazną koronę” z 1936 roku otrzymała Nagrodę Młodych PAL(1937). We Francji zbierała materiały do powieści „Kamienie wołać będą”. W czasie okupacji uczyła na tajnych kompletach, pracowała w Komendzie Głównej AK. Za udział w powstaniu warszawskim została odznaczona Krzyżem Walecznych. Po wojnie zamieszkała w Krakowie. Współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym” w latach 1945-1953, od 1956 roku była w jego zespole redakcyjnym. W latach 1957-1973 pracowała jako redaktor naczelny miesięcznika „Znak”. W obu pismach opublikowała wiele artykułów, szkiców, esejów, tłumaczeń z angielskiego i francuskiego. W latach zawieszenia obu periodyków pracowała w archiwum w Kórniku. Wtedy powstała polemiczna wobec „Trylogii” H. Sienkiewicza powieść „Panowie Leszczyńscy” (1961,1985). Inne utwory to dyptyk powieściowy będący namysłem nad cywilizacją „Labirynt. LLW, czyli co może wydarzyć się jutro” (1971), powieściowa kronika – rodowód polskiej inteligencji „Apokryf rodzinny” (1965). Rozproszone po wielu rocznikach „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku” teksty zebrano w książce „O odpowiedzialności i inne szkice. Wybór publicystyki (1945-1976)”. W innych oficynach wydała powieść biograficzną o Cyprianie Norwidzie „Żniwo na sierpie” (1947) oraz znakomitą powieść filozoficzno-historyczną „Przemija postać świata” (1954 i kilka wydań następnych).