Patrycja Pustkowiak

Maszkaron

Marianna to dziewczyna brzydka, niesympatyczna – i wcale za to nie przeprasza. I dlatego właśnie ją lubię.
Świetnie napisana, świeża i zabawna powieść, która może bardzo zaboleć.
Olga Wróbel, Kurzojady

Marianna jest brzydka. Brzydotą, która nie wywołuje współczucia – wyłącznie zdumienie i odrazę. Gdy miała pięć lat i jej dmuchane kółeczko zaczęło niebezpiecznie oddalać się od brzegu jeziora, czuła, że rodzice odetchnęli z nadzieją i ulgą. Przez kolejnych trzydzieści lat bardzo stara się zasłużyć na akceptację i nadać swojemu życiu sens, mimo że jest tak nieudana. Na próżno.
Teraz czuje już tylko gniew. Jak daleko może posunąć się człowiek, któremu przestało na czymkolwiek zależeć?

Długo wyczekiwana nowa powieść Patrycji Pustkowiak, autorki nominowanych do Nagrody Literackiej Nike Nocnych zwierząt. W literaturze polskiej od dawna nie było tak gniewnej i zabawnej krytyki społeczeństwa, buntu przeciw elitom i wszelkim ideologiom.
To gwóźdź wbity w dobre samopoczucie tych, którzy nauczyli się lepiej udawać.