Edward Hirsch

Pieśń trubadura

Tłumaczenie: Maja Wodecka

Edward Hirsch, ur. w 1950 roku w Chicago, jeden z najwybitniejszych żyjących poetów amerykańskich, nazywany jest „adwokatem poezji”. Rozległa erudycja i pasja, z jaką zachłannie czyta i propaguje poezję, sprawiła, że jego krytycznoliterackie książki, wśród nich How to Read a Poem (1999), zyskały status bestsellerów. Opublikował dziewięć tomów poetyckich, prawie wszystkie wyróżniono najbardziej prestiżowymi nagrodami literackimi. Ostatnio ukazały się The Living Fire: New and Selected Poems (2011) oraz Gabriel (2014) – wstrząsająca elegia napisana po śmierci syna. Jest laureatem Prix de Rome oraz Nagrody Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury, a także McArthur Award, zwanej „stypendium dla geniuszy”.
Poezja Hirscha żywo reaguje na współczesność, ale cechuje ją też wyjątkowe wyczulenie na historię – jego wiersze dotykają zjawisk tak dramatycznych jak Holokaust i okrucieństwa nazizmu. Jak zaświadcza poeta, ocalanie od zapomnienia tego, co zagrożone i ginące, poszukiwanie w świecie pierwiastka metafizycznego zawdzięcza on wpływowi polskiej szkoły poezji, która nauczyła go „opiewać ziemskie i pozaziemskie tajemnice”. Sam o sobie mówi żartobliwie, że jest amerykańską sekcją Towarzystwa Poezji Polskiej. Przewodniczy od początku jury Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta. Obecny wybór wierszy jest znacznie poszerzonym wznowieniem tomiku Dzika wdzięczność, który ukazał się w roku 2003.

To wiersze o sensie życia, miłości, umierania; poetycki dziennik „modlącego się do tajemnic” poety.
Ewa Lipska

„Znakiem firmowym poezji [Hirscha] jest (…) serdeczność, ale też opanowanie, czułość bez sentymentalizmu, dawanie świadectwa życiu z kamienną twarzą, a przede wszystkim wyodrębnianie i ocalanie tych szczegółów naszej egzystencji, które – tak często nie dostrzegane, tak łatwo zapominane – są niezbędne dla naszych dusz”.