Jessamy Hibberd

Syndrom oszusta. Jak uciszyć wewnętrznego krytyka i wreszcie rozwinąć skrzydła

Tłumaczenie: Barbara Łukomska

„Lepiej będę cicho, bo jeszcze się wygłupię…”
„Zaraz wszyscy zorientują się, że nie zasługuję na to stanowisko…”
„Moje dobre oceny to tylko szczęście…”

Brzmi znajomo?

Jeśli tak, to prawdopodobnie tak jak 70% ludzi doświadczasz syndromu oszusta.

To przez niego żyjesz w przeświadczeniu, że twoje życie jest jednym wielkim kłamstwem. Sukcesy w pracy, szczęśliwy związek, popularność – wszystko udało ci się przez przypadek albo dlatego, że inni przypisują ci zalety, których nie masz.

Z jednej strony wyrabiasz 200% normy, żeby udowodnić swoją wartość, a z drugiej unikasz trudnych decyzji i z obawy przed zdemaskowaniem rezygnujesz z nowych wyzwań.
Ale to, że czujesz się oszustem, nie znaczy, że nim jesteś.

Ta książka pomoże ci zrozumieć, skąd bierze się syndrom oszusta, i da ci sprawdzone narzędzia, by rozpoznać u siebie 1 z jego 5 podtypów. Dzięki praktycznym wskazówkom doświadczonej psycholożki klinicznej dr Jessamy Hibberd dowiesz się, jak rozprawić się z „mitem szczęściarza”, urealnić swoje oczekiwania, radzić sobie porażkami i pomimo nich doceniać swoją wartość.

ZMIERZ SIĘ ZE SWOIMI LĘKAMI I WRESZCIE ROZWIŃ SKRZYDŁA!


„Syndrom oszusta” to podróż w głąb nieuświadomionych perfekcjonistycznych schematów, które pchają nas w sidła niskiej samooceny. Dr Jessamy Hibberd bazuje na wieloletniej praktyce klinicznej i naukowej. Krok po kroku pokazuje, jak nauczyć się zaufania do siebie i wreszcie poczuć się „wystarczającym”. Obowiązkowa pozycja dla osób, które raz na zawsze chcą porzucić zakłamany obraz siebie.
Michał Brzegowy

„Czy na pewno nikt nie pomylił się, prosząc właśnie mnie o polecenie tej książki?” – najpewniej taka myśl towarzyszyłaby mi przed uporaniem się z syndromem oszustki. A dotyczy on w dużym stopniu kobiet, także tych, które odnoszą sukcesy na polu zawodowym i nie tylko. Dlaczego sabotujemy sami siebie? Ta książka może być dla ciebie początkiem pracy z syndromem, który oszukuje przede wszystkim nas samych, podając nieustająco w wątpliwość to, co czujemy, robimy i myślimy.
dr Joanna Gutral