Obietnice mają wielką moc

Sięgając po "Obiecaj mi" miałam naprawdę wielkie nadzieje. Mimo iż wcześniej rzadko czytywałam tego typu literaturę, fabuła tej książki tak bardzo mnie zaintrygowała, że wzięłam udział w kilkunastu konkursach, aby wreszcie móc się z nią zapoznać. Gdy w końcu mi się udało i wygrałam, z niecierpliwością zanurzyłam się w lekturze. Czy książka spełniła moje oczekiwania?

Akcja "Obiecaj mi" rozpoczyna się w Wigilię Bożego Narodzenia, kiedy Beth zakłada dawno nienoszony naszyjnik, co przywołuje wiele wspomnień. Kobieta przenosi się myślami w przeszłość, do roku 1989, żeby opowiedzieć swą historię. Jej ówczesne życie wydaje się całkiem przeciętne. Bohaterka ma córeczkę Charlotte i męża Marca; pracuje w pralni chemicznej za dosyć marne wynagrodzenie, ale dzięki zarobkom Marca rodzina jakoś się utrzymuje. Beth jednak często doskwiera samotność. Jej mąż stale wyjeżdża w długie podróże służbowe, jednak nie zapomina, aby co wieczór zadzwonić i powiedzieć dobranoc córeczce. Można by powiedzieć, że przykładny z niego ojciec i głowa rodziny: pracuje, poświęca się dla dobra żony i dziecka. Jednak Marc skrywa pewną tajemnicę... Gdy wychodzi ona na jaw, wszystko powoli zaczyna się rozpadać. Charlotte zapada na poważną chorobę, a Beth o mały włos nie traci pracy. W tych ciężkich dniach w jej życiu pojawia się fascynujący mężczyzna, Matthew. Zwykła przelotna znajomość zamienia się w coś większego. Matthew wprowadza do życia bohaterki więcej kolorów, radości i nadziei na lepsze jutro. Wydaje się jednak nieco nierealny... Kim tak naprawdę jest? Co prócz romansu łączy go z Beth? I jaką rolę odgrywa w książce tytułowa obietnica?

Narracja "Obiecaj mi" jest pierwszoosobowa, pisana z punktu widzenia Beth, a powieść przypomina pamiętnik. Styl Evansa jest prosty i lekki, co czyni lekturę bardzo przyjemną. Nie ma zbyt wielu wątków pobocznych, a bohaterów można policzyć na palcach. Mimo że postaci pierwszoplanowych jest dość mało, to są one dobrze skonstruowane i dopracowane; łatwo je polubić i utożsamić się z nimi. Uwielbiam Beth! Jest naprawdę silną i samodzielną kobietą. Potrafiła znieść wiele przeciwieństw losu i stanąć na nogi nawet po wielkim upadku. Jej wytrwałość w dążeniu do odbudowania swojego życia zasługuje na podziw. Z kolei Matthew jest bardzo przystojny, opiekuńczy i romantyczny; można powiedzieć - ideał mężczyzny. Ciekawą postacią wydała mi się też Roxanne, przyjaciółka głównej bohaterki - zawsze pogodna, pełna życia i rozrywkowa, wnosi do powieści wiele optymizmu.

Prócz zwykłej powieści obyczajowej połączonej z romansem otrzymujemy małą dawkę fantastyki - podróż w czasie. Uważam, że ten zabieg to świetny pomysł, bo nie tylko urozmaica historię, ale także dodaje jej niesamowitości i oryginalności. Nie spotkamy tu
mitycznych stworów, wampirów, krasnoludów czy latających koni; nie znajdziemy również uroków, klątw ani żadnych innych zaklęć. Mamy za to okazję ujrzeć inny rodzaj czarów - magię, którą tworzy miłość. To fantastyczna sprawa, ile można zdziałać, jeśli kocha się drugą osobę. Mimo obecności wątku rodem z fantasy, powieść ukazuje życie całkiem normalnej kobiety, problemy, jakich doświadcza niejedna z nas. Mamy okazję zobaczyć, jak sobie z nimi radzi bohaterka i jej dziecko.

"Obiecaj mi" to piękna, niezwykle ciepła i wzruszająca opowieść, ukazująca nie tylko wspaniałą miłość, ludzkie przywary i trudność życia w samotności, ale także wielką moc, jaką mają obietnice. Pokazuje, że mogą oszukać nawet czas i nigdy nie tracą na ważności. Historia Beth uświadamia także, że zawsze warto mieć nadzieję. Nie wiem, czy sprawił to obecny w powieści motyw Bożego Narodzenia, ta atmosfera świąt, śniegu, choinki i ciepłych ciasteczek, ale książka ma w sobie coś wyjątkowego; niesamowitą magię, która otula i nie pozwala oderwać się od niej choćby na sekundę. Polecam ją każdemu.