Smak zwycięstwa po polsku

Ach, jak mogło być pięknie. Gdybyśmy tylko wygrali w ostatniej wojnie... W świecie, który wykreował Ziemowit Szczerek tak właśnie było: Rzeczpospolita posiadała dużo dobrych myśliwców, lepiej wyposażoną armię i słownych aliantów i dała odpór najeźdźcy. A potem została wytypowana przez owych aliantów do roli żandarma w naszej części Europy. Polska potęgą od morza do morza! Rzeczpospolita zajęła wreszcie należne jej miejsce! I mamy wymarzone zamorskie kolonie! I nowa Wielka Trójka z udziałem Polski, jak na okładce. Wspaniale, prawda? Cóż, jeśli tak myślisz, to sięgnij po tę książkę.

Mimo że autor założył, że niektóre wydarzenia potoczyły się inaczej, niż w rzeczywistości, nie jest to pogodna i optymistyczna utopia ku - jak to się teraz mówi - wzmożeniu patriotycznym serc. To solidna i bardzo inteligentnie przeprowadzona literacka robota oparta na krytycznej (czasami nieco ironicznej, a nawet złośliwej ) analizie historycznych faktów, statystyk i oficjalnych planów rządowych z czasów II Rzeczpospolitej. Tytuł jest „puszczeniem oka" do czytelnika, a dalej... Posłużę się może cytatem z książki: „(...) można sobie wyobrazić taką sytuację zewnętrzną, w której odsunięto by od Polski śmiertelne dla niej zagrożenia (...), o tyle jednak sytuacji wewnętrznej w Polsce nie da się podrasować." Brzmi aktualnie? Czyta się świetnie - napisane żywym i oryginalnym językiem, miejscami zabawne, a na pewno prowokujące. Do myślenia.