W walce u boku Cichociemnych

Po świetnej „Czarnej Kawalerii" Kacper Śledziński w swojej nowej książce „Cichociemni. Elita polskiej dywersji" zabiera nas w kolejną fascynującą podróż w przeszłość. Dopracowana graficznie okładka - wschód słońca i wizerunek legendarnego majora Jana Piwnika - „Ponurego", a ponad tym motto cichociemnych „Wywalcz Polsce wolność, lub zgiń". Wszystko jasne: zapoznamy się z historią formacji znanej jako „Cichociemni" - o agentach szkolonych w Wielkiej Brytanii dzięki współpracy Rządu RP i brytyjskiej Special Operations Executive dla organizacji i wsparcia skutecznej walki dywersyjnej na terenie okupowanej Polski. I bez wątpienia jest to książka o Cichociemnych. Ale jak napisana!

Jest oczywiście, czego można się było spodziewać, historia powstania formacji - osadzona solidnie w kontekście brytyjskiej polityki wobec państw okupowanej Europy, jest opis etapów szkolenia cichociemnych. Ale przede wszystkim jest ośmiu bohaterów (m.in. wspomniany już „Ponury" z okładki, Eugeniusz Kaszyński „Nurt" i kontrowersyjny Adolf Pilch „Góra" „Dolina"). Ludzi, którzy zostali przygotowani przez SOE aby „podpalić Europę". I którzy realizowali ten cel: fałszowali dokumenty, szkolili dywersantów i żołnierzy podziemnej armii, organizowali partyzanckie oddziały, planowali ryzykowne operacje i sami je przeprowadzali.

Dzięki tej książce otrzymujemy szansę uczestniczenia wraz z nimi w ich działaniach w brutalnej i ponurej rzeczywistości okupowanego kraju. Daje się odczuć, że Śledziński zadał sobie mnóstwo trudu, starając się przedstawić charaktery poszczególnych postaci i skleić spójne historie ich działań na podstawie wspomnień i oficjalnych dokumentów. Uważam, że z sukcesem, bo dzięki temu zabiegowi powstała książka historyczna z... całkiem dynamiczną akcją.

Cichociemni pokazują nam sami, co robili, kim byli, co potrafili i jak istotni okazali się dla państwa podziemnego. Autor nie traci przy tym nigdy kontaktu z szerszym kontekstem historycznym. Śledzimy poszczególne postaci, ale także zmiany w sytuacji politycznej i militarnej Polski i Europy. Napis z tyłu okładki „prawdziwe historie polskich bohaterów, przy których bledną historie o amerykańskich komandosach" nie kłamie. Są brawurowe ataki, dramatyczne odwroty, są wpadki i śmiałe ucieczki. A najlepsze, że wszystko to wydarzyło się naprawdę! Nie jest to może książka dla historyków, ale na pewno solidna pozycja popularyzująca historyczną wiedzę. W niezwykle interesującej formie. Połknąłem w dwa dni. I na pewno jeszcze do niej wrócę. A Kacpra Śledzińskiego wpisuję na listę autorów, na których kolejne książki niecierpliwie czekam, bo „Czarna Kawaleria" i „Cichociemni" to pierwszorzędna i wartościowa literatura.