Wydawnictwo Znak - Dobrze nam się wydaje

Z ciemnością jej do twarzy

Zaskakująca i wciągająca

Na początek powiem jedno - ta książka jest świetna! Co dało się czuć podczas jej czytania - powiew świeżości i niezwykłą fantazję autorki! Należą się brawa dla pani Keaton za to, co napisała! Akcja książki toczy się w przyszłości, wskazuje na to data urodzenia bohaterki - 2009 rok. „Z ciemnością jej do twarzy" to opowieść o siedemnastoletniej Ari, dziewczynie wychowującej się bez rodziców. Ojca nigdy nie poznała, a matka oddała ją do adopcji, po czym zgłosiła się do zakładu psychiatrycznego, gdzie popełniła samobójstwo. Ari wyrusza do ośrodka, gdzie zginęła jej matka, jednak niespodziewane wydarzenia każą iść jej dalej.


Musi wybrać się „poza obręcz" - do zniszczonego kilkanaście lat wcześniej przez huragany Nowego Orleanu, nazywanego teraz Nowym 2. Tam spotyka różnych odmieńców, na tle których ona - dziewczyna z niemal srebrnymi włosami, dziwnie zielonymi oczami, wygląda na przeciętną nastolatkę. W Nowym 2 czają się pół wampiry, osoby z nadludzkimi zdolnościami, pół czarodzieje i im podobni. Nowy 2 jest naprawdę niesamowity. Uciekła stamtąd większość ludzi, którzy pozostawiali po sobie tylko zniszczone budynki.


Zachwyciła mnie wizja zniszczonego przez huragany, niechcianego przez Stany Zjednoczone, a wykupionego przez dziewięć głównych rodzin, które sprawują nad nim władzę, Nowego Orleanu - zwanego Nowym 2. Mieszka w nim tylko tych 9 rodzin i dzieci - porzucone oraz te, których rodzice zginęli w czasie kataklizmu. W tym mieście jest naprawdę dziwnie. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Przez cały czas towarzyszy czytaniu atmosfera lekkiego szaleństwa, wyczuwalnego w Nowym 2 - nie do końca wiadomo, co się dzieje z Ari, nie wiadomo też w sumie, co było powodem samobójstwa jej matki. Ale wiemy, że od samego początku dziewczyna jest ścigana przez niebezpiecznego typka, jak później się okazuje jest on tylko wysłannikiem osoby, która chce ją zabić. „Coś takiego musiała czuć Alicja, kiedy wpadła do króliczej nory" - opowiada o swoich uczuciach główna bohaterka.


W Nowym 2 dzieją się dziwne rzeczy, telefony nie działają, nawet zwierzęta dziwnie się zachowują, a ludzie mieszkający tam do końca nie są ludźmi. Niesamowicie ukazany jest też sposób zamieszkania dzieci, u których Ari się zatrzymuje. Okazuje się, że mieszkają w grupach, w dużych, zrujnowanych domach. Pełnych antyków i innych niespotykanych przedmiotów. Jak się okazuje, greccy bogowie istnieli naprawdę, na co wróg Ari oraz ona sama są żywymi dowodami.


W tej książce historie mitologiczne przeplatają się z rzeczywistością, tworząc niepowtarzalny nigdzie indziej klimat. Jedynym minusem tej książki jest to, że autorka chyba zapomniała, że Atena jest nie tylko boginią wojny (jeśli już wojny - to wojny w słusznej sprawie), ale i mądrości, czego niestety w niektórych przypadkach jej brakowało. Do innych bohaterów nie mam żadnych zastrzeżeń, bo po prostu ich polubiłam. Bo jak tu nie lubić małej, skrytej i tajemniczej Violet ze swoim aligatorem Pascalem ? Ta dziewczynka stała się jedną z moich ulubionych bohaterek książkowych. Fabuła tej opowieści jest znakomicie zrobiona: nie dość, że zaskakująca, to niezwykle wciągająca, co daje ogromny plus całej historii.


Mogę teraz tylko zachęcić do sięgnięcia po „Z ciemnością jej do twarzy", autorstwa Kelly Keaton. Bo naprawdę warto, składają się na to czynniki takie jak : bardzo oryginalny pomysł, super wykonanie, czy niezwykli bohaterowie. Teraz pozostaje mi już tylko czekać na kolejny tom przygód Ari.


Recenzent: Weronika Wojtala

Kelly Keaton

Z ciemnością jej do twarzy

Tłumaczenie: Anna Gralak

Piękno naznaczone złem... Miłość naznaczona klątwą...

Najdroższa, piękna Ari,
jeśli czytasz ten list, to znaczy, że mnie znalazłaś. Miałam nadzieję, że do tego nie dojdzie. Przepraszam, że Cię porzuciłam.
Wiem, że to słabo zabrzmi, ale nie było innego wyjścia. Wkrótce zrozumiesz dlaczego i za to też Cię przepraszam. Zakładam, że dostałaś to pudełko w Rocquemore, więc teraz musisz uciekać. Trzymaj się z dala od Nowego Orleanu i od tych, którzy mogą Cię rozpoznać. Tak bym chciała móc Cię uratować. Serce mi pęka na myśl, że staniesz w obliczu tego, co sama przeżyłam. Bardzo Cię kocham, Ari. I przepraszam. Przepraszam Cię za wszystko.
Nie jestem stuknięta. Zaufaj mi. Proszę, córeczko, UCIEKAJ.
Mama

Ari jest wściekła, zbuntowana i za wszelką cenę chce przezwyciężyć klątwę. W tym celu musi pojechać do Nowego Orleanu.
Miasta, gdzie czekają na nią niebezpieczne przygody i równie niebezpieczna miłość. Miasta, do którego lepiej się nie zbliżać...
Miasta, które po gigantycznej katastrofie jest pełne odmieńców, wampirów, czarodziejów, hybryd. Na ich tle Ari wydaje się zwykłą dziewczyną, a jednak to właśnie ona wzbudza największy lęk...