Spotkanie z Lidią Maksymowicz, jedną z pięciorga bohaterów książki „Dobranoc, Auschwitz"
W poniedziałek 23 stycznia Sekcja Historii Najnowszej Koła Naukowego Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wydawnictwo Znak zapraszają na spotkanie z świadkiem historii. Naszym gościem będzie pani Lidia Maksymowicz, która przeżyła pobyt w obozie Auschwitz-Birkenau. Spotkanie odbędzie się w Audytorium Maximum UJ o godz. 18.
Lidia Maksymowicz (właściwie Ludmiła Boczarowa) urodziła się w 1940 r. w Nowym Samborze koło Lwowa. Trafiła do Auschwitz jako trzylatka, w grudniu 1943 r. Rozdzielono ją z matką i umieszczono w baraku dziecięcym, gdzie była poddawana zbrodniczym eksperymentom doktora Mengele. Po oswobodzeniu Auschwitz dziecko zostało adoptowane przez małżeństwo z Oświęcimia i otrzymało nowe imię - Lidia. Dziewczynka długo nie mogła przystosować się do normalnego życia. Z rówieśnikami bawiła się w obóz - ustawiała dzieci w rzędzie i wyznaczała, które z nich pójdzie do doktora Mengele, a które do gazu. Gdy dorosła, zaczęła poszukiwać biologicznej rodziny. 17 lat po wojnie niemiecki Czerwony Krzyż poinformował Lidię, że jej biologiczna matka żyje. Spotkanie Anny Boczarowej z odnalezioną córką zostało mocno nagłośnione przez sowieckie media. „Dziewczynka z Auschwitz" stała się nadzieją dla wszystkich, którzy w czasie wojny utracili najbliższych. Lidii zaproponowano pozostanie w ZSRR i miejsce na studiach, ale odmówiła i wróciła do Polski. Obecnie mieszka w Krakowie.
Pani Lidia jest jedną z pięciorga bohaterów książki pt. „Dobranoc, Auschwitz. Reportaż o byłych więźniach". Jej autorzy, Aleksandra Wójcik i Maciej Zdziarski, przez kilka lat spotykali się z pacjentami krakowskiej przychodni dla byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Zebrane przez nich historie złożyły się w fascynującą opowieść o ludziach, którzy przeżyli nie tylko uwięzienie w Auschwitz, ale także 70 kolejnych lat, podczas których konfrontowali się z obozowym doświadczeniem i próbowali jednocześnie budować szczęśliwe, wolne od traumy życie. Na spotkaniu będzie można nabyć książkę w specjalnej cenie.
Wstęp na wydarzenie jest wolny - pod warunkiem zapisania się na listę (formularz zostanie otwarty w niedzielę 15 stycznia, o godzinie 18). Wszystkie pytania proszę kierować na maila Sekcji Historii Najnowszej Koła Naukowego Historyków Studentów UJ: [email protected]
Polacy, którzy przeżyli Auschwitz.
Ostatni moment, by posłuchać ocalonych.
JÓZEF PACZYŃSKI, rocznik 1920. Więzień numer 121 – z pierwszego transportu, fryzjer komendanta Rudolfa Hössa. Na pytanie, czemu nie poderżnął mu gardła, będzie musiał odpowiadać przez całe życie.
MARCELI GODLEWSKI, 1921, AK-owiec, egzekutor Kedywu. Po wielu miesiącach przesłuchań trafia do obozu, skąd ucieka przy pierwszej okazji.
LIDIA MAKSYMOWICZ, najmłodsza. Uwięziona jako trzyletnia dziewczynka. Wystraszone dziecko ukrywające się pod pryczą przed wzrokiem doktora Mengele.
KAROL TENDERA, więzień numer 100 430. Zakażony tyfusem w ramach eksperymentu medycznego. Nigdy nie pogodzi się z tym, że można bezkarnie mówić o „polskich obozach zagłady”.
STEFAN LIPNIAK, 1924. Czterdzieści cztery miesiące za drutami. Cała młodość. Niewiele o tym mówi, bo życie to nie tylko obóz.
Mija 70 lat. Byli więźniowie Auschwitz nadal żyją i są wśród nas. Spotykamy ich na ulicy, w tramwaju, w aptece. Mijamy w pośpiechu, nie zwracając uwagi. Wciąż mają dużo do opowiedzenia. Oto ich historie.
Aleksandra Wójcik (ur. 1987) – dziennikarka, reporterka, publikowała m.in. w „‚Dzienniku Polskim” i miesięczniku „‚Świat Problemów”. Pracuje w Instytucie Łukasiewicza.
Maciej Zdziarski (ur. 1979) – prezes Instytutu Łukasiewicza. W przeszłości dziennikarz Trójki, TVP i Radia Kraków, później manager w korporacjach. Fotograf przyrody, autor książki „Na skrzydłach. O ludziach, ptakach i radości życia” (wyd. 2022).