Mario Vargas Llosa

Fonsito i księżyc

Tłumaczenie: Marzena Chrobak

Wzruszająca historia napisana przez noblistę z myślą o dzieciach

Śmiało może być również lekturą dla dorosłych, którzy potrafią odczytać zawartą w niej metaforę. Jak okazać komuś swą miłość? Czy ukochanej można podarować księżyc? Okazuje się, że tak i wcale nie jest to takie trudne...

Książkę tę wybrałam jako prezent do złożonego zamówienia. Pierwsze zadziwiła mnie objętość książki, czyli zaledwie kilkanaście stron. Moje zdziwienie wzrosło wraz z jej otwarciem, gdzie czekały na mnie obrazki na każdej ze stron. Poczułam się znowu jak mała dziewczynka, która sięgnęła po kolejną bajkę. Wydawać, by się mogło iż do tego gatunku nadaje się idealnie, jednak jak dla mnie jest ona również dobra dla dorosłej osoby.
>>> czytaj więcej

Dziesięć minut. Tyle wystarczy, żeby móc powiedzieć, że przeczytało się książkę samego noblisty. Wystarczy, żeby przekonać się, ile treści można zawrzeć w niewielu słowach. Wystarczy, żeby poprawić sobie nastrój. Żeby zdać sobie sprawę, ze marzenia nie do spełnienia są tak naprawdę na wyciągnięcie ręki.
>>> czytaj więcej

„Fonsito i księżyc" promowana jest jako historia napisana przez Maria Vargasa Llosę z myślą o dzieciach. Ale czy aby na pewno? Choć ma wszystkie cechy książeczki dla dzieci (piękne ilustracje, duża czcionka, krótka ale treściwa historia, bohaterowie są dziećmi), to jednak coś mnie nurtuje. Kto bliżej zapoznał się z książkami Noblisty, ten wie, że chłopiec o imieniu Fonsito jest także bohaterem dwóch jego poprzednich powieści: „Pochwały macochy" i „Dzienników don Rigoberta", tam nie ma w sobie z nic z grzecznego cherubinka, którym jest w tej cieniutkiej opowieści.
>>> czytaj więcej