Simon Mawer

Kobieta, która spadła z nieba

Tłumaczenie: Adriana Celińska

Opowieść o kobiecie, która zmieniła historię

Mariane właśnie poznała smak pierwszego pocałunku.
Alice nauczyła się skakać ze spadochronem i zabijać Niemców.
Anne-Marie była piękna i przyciągała spojrzenia mężczyzn.

Mariane, Alice i Anne-Marie to jedna osoba.
Kobieta, która nie cofnie się przed niczym – ani na wojnie, ani w miłości.

Bezkompromisowa kobieta szpieg z elitarnej brytyjskiej jednostki SOE staje się bezbronną dziewczyną, kiedy po raz pierwszy przychodzi do niej miłość.

"Kobieta, która spadła z nieba" to trzymająca w napięciu opowieść
o poświęceniu, odwadze i miłości, która rozkwita pomimo okrucieństwa wojny.
Historia inspirowana losami tajnych brytyjskich agentek.

Mariane nie wie, kim tak naprawdę jest. Czuję się Francuzką po mamie i Angielką po ojcu. W czasie wojny mieszkała w Anglii z rodzicami, gdzie ze względu na swoją świetną znajomość francuskiego, została zwerbowana do działalności konspiracyjnej. Miała przejść odpowiednie szkolenie, a potem zostać wysłana do okupowanej Francji. Połowa książki to opis szkoleń i przygotowań do wylotu. Pojawia się Benoît, młody Francuz, który również ma polecieć do Francji. Mariane umawia się z nim, lecz nie może zapomnieć o przyjacielu brata- Clémencie, swojej pierwszej miłości, z którym parę lat temu straciła kontakt.
>>> czytaj więcej

Książka przenosi nas w czasy II wojny światowej. Spora część uciekinierów z opanowanej przez wroga Francji znajduje schronienie w Anglii. Mariane Sutro jest w Angielką po ojcu, a Francuską po matce. Wychowywana we Francji, bardzo kocha swoją drugą ojczyznę, dlatego stara się wspomóc siły brytyjskie w walce ze znienawidzonymi szwabami. Zwerbowano ją jako szpiega. Przechodzi przez bardzo ciężkie szkolenie, na którym uczy się m.in. zabijać na tysiące sposobów, opierać się przesłuchaniom, nadawać zaszyfrowane wiadomości, czy też podkładać ładunki wybuchowe. Dziewczyna jest w pełni świadoma, że nowo nabyte umiejętności mogą jej uratować życie, gdy zostanie już przetransportowana do okupowanej przez Niemcy Francji.
>>> czytaj więcej

Spadam, padam, padam... Wiatr rozwiewa włosy napełniając powietrzem rozedrgane podmuchem policzki, mrużę oczy, ściskam strach, puszczam w przestrzeń swobodny przepływ myśli, by dać im opaść na otchłań podświadomości. Gwałtowne szarpnięcie za linkę pozwala odszukać zgubiony pod nogami grunt, uspokoić przerażenie, obdarzyć ulgą przetrwania.
>>> czytaj więcej