Tomasz Różycki

Księga obrotów

Księga obrotów - nowy tom wierszy Tomasza Różyckiego to zaszyfrowany raptularz, w którym poeta utrwala i zatrzymuje na chwilę płynący strumień życia: wrażenia z podróży, sny, „przychodzenie” wiosny, obserwacje zza szyby amerykańskich barów, doznania miłosne, nocne deszcze, chwile samotności o chłodnym poranku. Całość posiada niesłychanie precyzyjną konstrukcję, którą tworzy 88 „ósemek” - wierszy składających się z dwóch strof liczących po osiem wersów kunsztownie łączonych odległymi rymami i urozmaicanym przez przerzutnie podskórnym rytmem, zamykanych intrygującymi puentami. Wiersze Różyckiego potwierdzają słynne rozróżnienie: „proza nazywa, poezja pseudonimuje”. Obcujący z tą poetycką alchemią czytelnik wielokrotnie ma wrażenie dotykania Tajemnicy, której innym językiem opowiedzieć niepodobna.

Nagroda Found in Translation Award za rok 2015 przyznana została Billowi Johnstonowi za przekład „Dwunastu stacji" (Twelve Stations) Tomasza Różyckiego, wydanych nakładem Zephyr Press.
>>> czytaj więcej

Poemat "Dwanaście stacji" Tomasza Różyckiego w angielskim przekładzie Billa Johnstona został nominowany do nagrody PEN Award for Poetry in Translation.
>>> czytaj więcej

Autor m.in. powieści Bestiarium i poematu epickiego Dwanaście stacji był jednym z gości zaproszonych na 15. Międzynarodowy Festiwal Poetycki w Sztokholmie.
>>> czytaj więcej

Czytajcie jakie to klawe życie ma poeta - obieżyświat, koneser alkoholi, prowadzący nocne życie, potrzebujący alkaprimu. Ktoś, kto kupił świat. Ktoś, komu „Spełniło sie tyle, że resztę życia musiałby spędzić dziękując, dziękując.", dlatego... teraz przedrzeźnia noc. Są tu szajby poety: zachwyty nad "chitynowym szkielecikiem gałązki", odrzucenie kolorowego świata z TV, rozumienie języka lodowca... Gdy jest w swoim świecie, wszędzie roznosi się zapach pomarańczy. Figlarz, zbereźnik - pozwala sobie: "ma sztywne łącze z niebem"... Różycki znów znalazł powracającą jak fala frazę.
>>> czytaj więcej