Antoni Libera

Madame

Książka znalazła się w finale IMPAC Dublin Literary Award 2002

Powieść jest ironicznym portretem artysty z czasów młodości, dojrzewającego w peerelowskiej rzeczywistości schyłku lat sześćdziesiątych. Narrator opowiada o swoich latach nauki i o fascynacji starszą od niego, piękną, tajemniczą kobietą, która uczyła go francuskiego i dała mu lekcję wolności. Jest to zarazem opowieść o potrzebie marzenia, o wierze w siłę Słowa i o naturze mitu, a także rozrachunek z epoką peerelu. Tradycyjna narracja, nie pozbawiona wątku sensacyjnego, skrzy się humorem, oczarowuje i wzrusza.

Książki Znaku na liście najważniejszych powieści o Polsce z ostatniego ćwierćwiecza.
>>> czytaj więcej

Myśliwski, Libera, Franaszek, Kapuściński, Jan Paweł II, ks. Tischner, Szymborska - 8 książek naszych autorów wśród 25 najlepszych tytułów radiowej Dwójki.
>>> czytaj więcej

Czarny ogród Szejnert, Podróże z Herodotem Kapuścińskiego i 16 innych książek Znaku w plebiscycie Programu II Polskiego Radia.
>>> czytaj więcej

Książkę poleciła mi kuzynka. Było warto jej posłuchać.
Powieść autobiograficzna z czasów PRLu. Historia maturzysty z warszawskiego liceum, zafascynowanego Madame la Directrice - Królową Śniegu, niedostępną, pachnącą zachodnimi perfumami nauczycielką francuskiego.
>>> czytaj więcej

Pierwsza powieść Antoniego Libery niesie ze sobą estetyczne doznania właściwe lekturze wielkich powieści z górnej półki. Potwierdzają to świetne recenzje w zagranicznych pismach, w których o książce mówi się m.in., że jest błyskotliwym i rzadkim osiągnięciem (przełożonym dotychczas na 20 języków). Równy, wysoki poziom artystyczny znakomitej narracji, której rytmu nie burzą retrospekcje i wyszukane, inspirujące literackie aluzje. Piękna, erudycyjna, intertekstualna proza, w której można znaleźć subtelną historię miłosną, wyśmienicie wkomponowane literackie wariacje, cytaty i nawiązania, spajające przebieg wydarzeń uroczo nad interpretowanych przez zakochanego młodzieńca. Obraz szarego PRL-u lat sześćdziesiątych w tle nadaje tej znakomitej opowieści status świadectwa czasów, w których żył pisarz.
>>> czytaj więcej

Czy powieść można smakować wszystkimi zmysłami? A co, jeśli jest utkana z dźwięków jazzu, łagodnych tonów utworów granych na pianinie... jeżeli jest liryczna jak poezja... jeżeli ma przestrzeń, ale też wnika w duszę człowieka... jeżeli wiedzie w Alpy, by po chwili pochylić się wraz z chłopcem nad jego zeszytem.. .jeżeli dotyka spraw codziennych, ale też ludzkich dramatów...
>>> czytaj więcej