Antoni Libera

Madame

Powieść uhonorowana Główną Nagrodą w pierwszej edycji konkursu Wydawnictwa Znak, wyróżniona Nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego (1999) i wybrana spośród 123 utworów zgłoszonych z całego świata do finałowej siódemki IMPAC Dublin Literary Award (2002). Przełożona dotychczas na 21 języków.

"Sensacja w Polsce... rzecz znakomicie napisana i zmuszająca do myślenia. Można ją czytać naraz jako thriller, fascynującą historię miłosną, a także jako komiczną powieść polityczną i społeczną satyrę. Spełniając bardzo wysokie standardy artystyczne, daje głęboki wgląd w rozmaite dziedziny i sprawy – od psychologii wieku młodzieńczego po ideologiczną klęskę komunizmu."
/Stanisław Barańczak (o wydaniu amerykańskim)/

"Ożywcza, nadzwyczaj zajmująca książka... Lubiłby ją sam Stendhal. A gdyby znał polski, mógłby ją też napisać."
/The Washington Post/

"Wspaniałe, rzadkie osiągnięcie... Najlepsze dzieła literackie na ogół opowiadają proste historie; o wprowadzeniu ich do panteonu wielkiej literatury decyduje sposób, w jaki są opowiedziane."
/Los Angeles Times/

"Powieść roku... Błyskotliwie napisana, przemyślnie zbudowana, nieustannie wciągająca, przepojona niezachwianą wiarą w piękno sztuki."
/Die Welt/

"Rzecz olśniewająca pomysłowością, precyzyjna i tak silnie pobudzająca, że zamiast ją omawiać, chce się ją po prostu podziwiać... Madame ma w sobie wszystko: poezję, politykę i miłość"
/San Francisco Chronicle/

Książki Znaku na liście najważniejszych powieści o Polsce z ostatniego ćwierćwiecza.
>>> czytaj więcej

Myśliwski, Libera, Franaszek, Kapuściński, Jan Paweł II, ks. Tischner, Szymborska - 8 książek naszych autorów wśród 25 najlepszych tytułów radiowej Dwójki.
>>> czytaj więcej

Czarny ogród Szejnert, Podróże z Herodotem Kapuścińskiego i 16 innych książek Znaku w plebiscycie Programu II Polskiego Radia.
>>> czytaj więcej

Książkę poleciła mi kuzynka. Było warto jej posłuchać.
Powieść autobiograficzna z czasów PRLu. Historia maturzysty z warszawskiego liceum, zafascynowanego Madame la Directrice - Królową Śniegu, niedostępną, pachnącą zachodnimi perfumami nauczycielką francuskiego.
>>> czytaj więcej

Pierwsza powieść Antoniego Libery niesie ze sobą estetyczne doznania właściwe lekturze wielkich powieści z górnej półki. Potwierdzają to świetne recenzje w zagranicznych pismach, w których o książce mówi się m.in., że jest błyskotliwym i rzadkim osiągnięciem (przełożonym dotychczas na 20 języków). Równy, wysoki poziom artystyczny znakomitej narracji, której rytmu nie burzą retrospekcje i wyszukane, inspirujące literackie aluzje. Piękna, erudycyjna, intertekstualna proza, w której można znaleźć subtelną historię miłosną, wyśmienicie wkomponowane literackie wariacje, cytaty i nawiązania, spajające przebieg wydarzeń uroczo nad interpretowanych przez zakochanego młodzieńca. Obraz szarego PRL-u lat sześćdziesiątych w tle nadaje tej znakomitej opowieści status świadectwa czasów, w których żył pisarz.
>>> czytaj więcej

Czy powieść można smakować wszystkimi zmysłami? A co, jeśli jest utkana z dźwięków jazzu, łagodnych tonów utworów granych na pianinie... jeżeli jest liryczna jak poezja... jeżeli ma przestrzeń, ale też wnika w duszę człowieka... jeżeli wiedzie w Alpy, by po chwili pochylić się wraz z chłopcem nad jego zeszytem.. .jeżeli dotyka spraw codziennych, ale też ludzkich dramatów...
>>> czytaj więcej