Wiesław Myśliwski

Ostatnie rozdanie

Wiesław Myśliwski jest twórcą przywracającym wiarę w sens i wartość prawdziwej literatury. Jego powieści wynikają z głębokiej wewnętrznej potrzeby wyrażenia – i równocześnie poznania – prawdy o ludzkim losie, przeznaczeniu, przemijalności, pamięci, miłości, sensie istnienia.
O tym – choć nie tylko o tym – mówi jego powieść Ostatnie rozdanie, kolejne prozatorskie arcydzieło, na które czekaliśmy kilka lat. Myśliwski publikuje rzadko, pisze długo, zgodnie z przeświadczeniem, że „pisać książki powinno się dopiero, gdy człowiek naprawdę czuje, że nie ma już żadnego innego wyjścia (…), wtedy kiedy jest się przekonanym, że ma się coś naprawdę do powiedzenia komuś drugiemu”.

"Ostatnie rozdanie" to dzieło „totalne”, które chce objąć całość ludzkiego doświadczenia, dotknąć tajemnicy bytu. Jest zachętą do myślenia, nie poucza, nie moralizuje i nie ocenia. Pokazuje życie z jego dobrymi i złymi stronami. To powieść filozoficzna i wielowymiarowa, której tematem jest człowiek i ludzki los zawieszony między przypadkiem a koniecznością. Perfekcyjnie skonstruowana, zachęca do lektury wielokrotnej – przy każdej pozwalając odkryć jej nowe wymiary i perspektywy. Żywioł opowieści sprawia, że czytelnik zatapia się w niej i oddaje się jej zniewalającemu nurtowi.

Nasz autor laureatem dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii literatura.

Przepiękna, mądra, wybitna powieść. W każdej z opisywanych w niej historii można odnaleźć siebie.

To, co najpiękniejsze w powieści Myśliwskiego, to portrety kobiet, a przede wszystkim portret Marii wyłaniający się z jej listów.

Przejmująca i pasjonująca powieść o przemijaniu.

Niezwykły jest główny bohater, człowiek, który obsesyjnie przywiązał się do idei wolności.

Wszystkie elementy są misternie z sobą splecione, ujawniając coraz to nowe wymiary Ostatniego rozdania.