Wiesław Myśliwski

Traktat o łuskaniu fasoli

Wielka powieść Wiesława Myśliwskiego
Narrator w monologu skierowanym do tajemniczego przybysza dokonuje bilansu całego życia. W jakim stopniu sam wpłynął na swój los, a jak bardzo ukształtowały go traumatyczne doznania z dzieciństwa i zakręty polskiej historii? Powieść Myśliwskiego to swoista medytacja nad rolą przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu. Piękna, mądra książka, do której chce się powracać.
Nagroda Literacka NIKE 2007
Nagroda Literacka Gdynia 2007
Książka roku 2006 „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”
Wiesław Myśliwski jest autorem dwukrotnie uhonorowanym Nagrodą Nike („Widnokrąg” w 1997 r. i „Traktat o łuskaniu fasoli” w 2007 r.). Jego utwory były wystawiane na scenach teatrów, a także w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia, jak również filmowane („Przez dziewięć mostów”, „Pałac”, „Klucznik”, „Kamień na kamieniu”). Najnowsza powieść Wiesława Myśliwskiego, „Ucho Igielne” (październik 2018), to poruszająca medytacja nad ludzkim losem, pamięcią i historią.

- Patrząc na swoje życie z perspektywy 90 lat sądzę, że to literatura nauczyła mnie wolności - powiedział Wiesław Myśliwski, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, dwukrotny laureat Nagrody Literackiej Nike, podczas uroczystości wręczeniu mi doktoratu honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
>>> czytaj więcej

Powieść Wiesława Myśliwskiego „Ostatnie rozdanie" („Paskutinis išdalijimas") otrzymała tytuł „Książka Tłumaczona roku 2018" na Litwie!
>>> czytaj więcej

W najbliższy czwartek 10 sierpnia o godzinie 17 podczas Festiwalu Stolica Języka Polskiego Szczebrzeszynie zapraszamy na spotkanie z Wiesławem Myśliwskim i Piotrem Biłosem.
>>> czytaj więcej

W środę 26 października zapraszamy na spotkanie z cyklu Światło Literatury. Gościem będzie Wiesław Myśliwski, twórca wielkich narracji. Wybrane teksty przeczyta Jerzy Radziwiłowicz.
>>> czytaj więcej

Wiesław Myśliwski otrzyma tegoroczną Nagrodę Literacką im. Franciszka Karpińskiego. Kapituła uhonorowała go za „najwyższej próby twórczość powieściową, która odsłania metafizyczny wymiar istnienia człowieka".
>>> czytaj więcej

W poniedziałek 12 października zapraszamy do Opola na spotkanie z podwójnym laureatem Nagrody Nike Wiesławem Myśliwskim.
>>> czytaj więcej

„Literatura pamięci. Twórczość Wiesława Myśliwskiego - lekcja wychowania" to temat ogólnopolskiego konkursu na esej organizowanego przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Opolu.
>>> czytaj więcej

Myśliwski, Libera, Franaszek, Kapuściński, Jan Paweł II, ks. Tischner, Szymborska - 8 książek naszych autorów wśród 25 najlepszych tytułów radiowej Dwójki.
>>> czytaj więcej

Czarny ogród Szejnert, Podróże z Herodotem Kapuścińskiego i 16 innych książek Znaku w plebiscycie Programu II Polskiego Radia.
>>> czytaj więcej

Traktat o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego zajął 1. miejsce w plebiscycie na Najważniejszą Książkę 25-lecia organizowanym przez Program 2 Polskiego Radia. Naszemu Autorowi gratulujemy!
>>> czytaj więcej

Laureatem w kategorii warszawski twórca został Wiesław Myśliwski, autor m.in. Ostatniego rozdania.

 

>>> czytaj więcej

Dwukrotny laureat Nagrody Nike Wiesław Myśliwski będzie jednym z gości tegorocznego 7. Festiwalu Conrada, który odbędzie się w Krakowie w dniach 19-25 października.
>>> czytaj więcej

Na wsiach, podczas wspólnego łuskania fasoli toczono rozmowy na wszelkie możliwe tematy. O dawnych czasach, o sprawach aktualnych, o śmierci, o Bogu, o snach. W ten sposób tłumaczy tytuł, jak i cały zamysł swojej powieści Wiesław Myśliwski. Dodaje jeszcze, że w dzieciństwie zdawało mu się, że ludzie sadzą tyle fasoli tylko po to, aby później, bez końca siedzieć, łuskać i rozmawiać. I tak właśnie toczy się akcja owej powieści. Do bohatera przybywa tajemniczy przybysz, aby kupić fasolę. Jak trafił do stróżówki na osiedlu domków letniskowych wśród lasu? To nie ma większego znaczenia. Wprawdzie główny bohater nieraz będzie się zastanawiał kim jest nieznajomy, zdawać mu się będzie, że gdzieś go już spotkał, gdzieś widział, kogoś mu przypomina. Ów przybysz chce tylko kupić fasolę. Narrator jednak proponuje mu wspólne łuskanie. Bo przecież to najprostsza rzecz pod słońcem, żadna sztuka, on sam już od dziecka łuskał. I teraz wystarczy nauczyć się paru ruchów, a przede wszystkim słuchać. O życiu. Tak po prostu. Narrator w monologu, rzadko przerywanym, opowiada swoje życie. Swoje dzieciństwo, młodość, dorosłe życie. Opowiada o ludziach, których spotkał, których spotyka. O zdarzeniach, które go ukształtowały. Jednak czyni to bez patosu, bez truizmów. Nie trzyma się żadnej chronologii, żadnych ram. Jedne wspomnienia przywołują inne. Owa achronologia, pokazuje, że ważne są pojedyncze zdarzenia, a nie jakaś logiczna całość. Oczywiście pierwsze wspomnienia przywołuje samo łuskanie fasoli. A ustawienia palców przy trzymaniu strąków przypominają trzymanie saksofonu, a saksofon przypomina o latach młodości... I tak bez końca. A wcześniej, wojna to w zasadzie drobne, ulotne wspomnienia. W momencie ostrzału schował się do komórki na ziemniaki i tam przeczekał zawieruchy, po części nieświadomy okrucieństwa, które panoszyło się na zewnątrz. Po jakimś czasie odnalazł go oddział partyzantów. Jednak zatracił tę jedną z najważniejszych, a może najważniejszą zdolność - mowę. Ponowne nauczenie się jej zajęło mu trochę czasu. Pewnie dlatego taką wagę przykłada do opowiada historii swojego życia. Bo jak sam mówi - „to, co opowiedziane, jest jedyną możliwą wiecznością. Żyjemy w tym, co opowiedziane".
>>> czytaj więcej

Wiesław Myśliwski za powieść „Traktat o łuskaniu fasoli" otrzymał statuetkę Nike. Książka również została wyróżniona Nagrodą Literacką Gdynia. Autor jest mistrzem we władaniu piórem. Z początku nie jest się pozytywnie nastawionym do lektury, widząc czterystustronicową powieść. W dodatku prowadzony dialog - bo to są jakby ramy powieści - nie jest ping pongiem. Nie ma się do czynienia ze zwartą akcja, że ktoś coś powie, inny o coś zapyta i tak się to będzie ciągnąć. Głosy krytyczne mówią, że pisarz wcisnął do dzieła za dużo mądrości. Jednakże nie jest to prawda.
>>> czytaj więcej

Mistrzostwo! Książka urzekła mnie od pierwszych stron. Zastanawiałam się, co sprawia, że chcę się tak bardzo czytać dalej. Może to ten czysty, prosty styl, a jednak jakiś taki " od środka". Czytając widziałam człowieka, który to opowiada, czułam miejsca w których bywał. Namacalnie czułam ten klimat, miałam wrażenie jakbym nie czytała, tylko oglądała film.
>>> czytaj więcej