Piotr Milewski

Dzienniki japońskie. Zapiski z roku Królika i roku Konia

Autor bestsellerowej "Transsyberyjskiej"

"Dalekie podróże mają to do siebie, że przywozi się z nich zupełnie co innego niż to, po co się pojechało."
Nicolas Bouvier

Piotr Milewski dotarł do Japonii w roku Królika. Akurat zaczęła się pora deszczowa i nad Wyspami na półtora miesiąca zawisła szara zasłona z chmur. W powietrzu unosił się gorzki zapach gnijących wodorostów. Japończycy uznają ten okres za piątą porę roku o nazwie tsuyu, co znaczy – śliwkowy deszcz. Bogowie są wtedy bliżej, ale czy sprzyjają wędrowcom?

Wybrał najbardziej wymagający rodzaj podróżowania. Japonię poznawał samotnie, bez planu, pieniędzy, jeżdżąc autostopem i śpiąc pod gołym niebem.
Próbował uchwycić ducha archipelagu i zrozumieć mieszkających tam ludzi, którzy - mimo że gościnni i serdeczni – pozostali dla niego zagadką.

"Dzienniki japońskie" to nie tylko zapis zdarzeń czy spotkań, ale i opowieść o podróżowaniu jako takim: o jego filozofii i sensie, a także piętnie, jakie odciska na świadomości wędrowca.

"Dzienniki japońskie" otrzymały Nagrodę Magellana przyznawaną przez redakcję Magazynu Literackiego "Książki" dla najlepszej książki podróżniczej 2015 r.

Książka była także nominowana do Nagrody Travelery National Geographic.

Podróżnicy spisujący przeżycia i przygody w odwiedzanych przez siebie zakątkach świata używają często tego samego stylistycznego kodu, zwykle wspólnego dla różnych reportaży.

Oryginalność przekazu nie jest głównym celem książek opowiadających o wędrówkach po krajach i krainach, jakby reporterom do szczęścia wystarczała sama treść wspomnień.

Lektura relacji globtroterów bywa więc czasem nużąca dla czytelników poszukujących -oprócz interesujących historii- także intrygujących form oraz po prostu wartości literackich.

Anegdota czyli barwna opowieść to dla mnie tylko jeden z elementów świadczących o poziomie tomów podróżniczych zwłaszcza dziś - w dobie masowych, globalnych peregrynacji.

Książka, którą ostatnio przeczytałem, pióra Piotra Milewskiego, opowiada o wieloletnim pobycie pisarza w Japonii, co samo w sobie było dla mnie czytelniczo kuszące.
Więcej --> Zobacz >>

W "Do południa" Piotr Milewski mówi m.in. o postrzeganiu Europejczyków przez Japończyków oraz o japońskich rytuałach. Tłumaczy na przykład, dlaczego Japończycy wchodzą do wanny z gorącą wodą dopiero wtedy, gdy są już... umyci.

Zachęcamy do wysłuchania wywiadu z Piotrem Milewskim w Trójce Polskiego Radia >>

Książka, którą ostatnio przeczytałem, pióra Piotra Milewskiego, opowiada o wieloletnim pobycie pisarza w Japonii, co samo w sobie było dla mnie czytelniczo kuszące.
Wartość "Dzienników japońskich. Zapisków z roku Królika i roku Konia" polega jednak jeszcze na czymś innym - specyficznym języku i rytmie zdań oraz muzyczności tej prozy.


Zachęcamy do wysłuchania wywiadu z autorem w RMF FM tutaj. >>