Wisława Szymborska (1923-2012) - poetka, felietonistka, krytyk literacki. Laureatka literackiej Nagrody Nobla w 1996 roku, jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. W 2011 roku uhonorowana najwyższym polskim odznaczeniem narodowym, Orderem Orła Białego.

Od 1931 roku mieszkała w Krakowie, w latach 1945-1948 studiowała filologię polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w marcu 1945 roku wierszem Szukam słowa. W 1948 roku wyszła za mąż za poetę Adama Włodka i zamieszkali w Domu Literatów przy ul. Krupniczej. Niepowtarzalny klimat tego środowiska miał inspirujący wpływ na twórczość poetki.

Od 1952 roku członek Związku Literatów Polskich. W latach 1953-1981 pracowała w krakowskim tygodniku „Życie Literackie", gdzie prowadziła dział poezji i stałą rubrykę Lektury nadobowiązkowe. W tym czasie na łamach pisma zadebiutowali m.in.: Miron Białoszewski, Zbigniew Herbert, Adam Zagajewski - początkujących autorów dowcipnie oceniała w funkcjonującej w tygodniku poczcie literackiej. Od 1969 w wolnym związku z pisarzem Kornelem Filipowiczem aż do jego śmierci w 1990 roku.

W 1983 roku rozpoczęła współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym". W 1991 roku Szymborska otrzymała Nagrodę im. Goethego, w 1995 r. została laureatką Nagrody Herdera. W maju 1995 roku Uniwersytet Poznański nadał jej tytuł doktora honoris causa. W 1996 doszło do „tragedii sztokholmskiej", Wisława Szymborska otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Odbierając ją, przyznała, że najbardziej ceni dwa małe słowa: nie wiem. To one napędzały jej poetyckie poszukiwania.

W twórczości Szymborskiej ważne miejsce zajmowały także limeryki, z tego względu zasiadała ona w Loży Limeryków, której prezesem jest jej sekretarz Michał Rusinek. Wisława Szymborska jest również uznawana za twórczynię i propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich jak lepieje czy moskaliki. Należy do najczęściej tłumaczonych polskich autorów.

Nakładem Wydawnictwa Znak ukazało się dotychczas pięć tomików jej wierszy. W 2014 roku wydawnictwo zostało Partnerem Fundacji Wisławy Szymborskiej i przez dziesięć kolejnych lat wznowi większość dzieł poetki.